กระเป๋าคู่ใจ

ฉันกำลังตามหากระเป๋าสะพายใบที่ถูกใจ ตามหาสักพักแล้ว แต่ก็ยังไม่พบกระเป๋าที่เกิดมาเพื่อฉัน เฮ้อ! ทำไมมันช่างยากเย็นซะจริงหนอ

ยากยังไงน่ะหรือ ไหนจะต้องพิจารณารูปทรงของกระเป๋า สีที่ถูกใจ วัสดุที่ใช้ผลิต รายละเอียดการออกแบบยิบย่อย ฯลฯ

ใจฉันน่ะ ไม่ได้ต้องการกระเป๋าอลังการอะไรเลย ขอแค่แบบเรียบ สีสุภาพ สามารถพกพาไปไหนได้ทุกเวลา สะพายสะดวก เปิดหยิบของได้ง่าย แต่ในความง่าย มันก็ควรจะปลอดภัยในระดับหนึ่ง ถ้ามีซิปปิดตรงปากกระเป๋านี่ใช่เลย

ฉันว่ามันก็ไม่ได้เยอะสิ่งแต่อย่างใด เหตุไฉนจึงหากระเป๋าที่เข้าตาไม่ได้ซะที

บางครั้งถูกใจในรูปลักษณ์ของกระเป๋า แต่กลับค้นพบในภายหลังว่า รายละเอียดบางอย่างไม่ผ่านเกณฑ์ที่ตั้งไว้ อย่างเช่น กระเป๋าเป็นแบบปุ่มแม่เหล็กสำหรับเปิด-ปิด ไม่ใช่แบบรูดซิปอย่างที่ต้องการ

เศร้าใจดีแท้ ได้แต่โบกมือบ๊าย บายด้วยสายตาละห้อยหา

หรือบางที ทุกอย่างโอเคหมด ทั้งสี รูปทรง และขนาด แต่มาตกม้าตายตรงสายสะพายที่เป็นแบบโซ่ มันไม่แนว มันไม่ผ่านไง

อืม...เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อกันและกัน

ล่าสุด ฉันเกิดไปถูกใจกระเป๋าใบหนึ่ง ขนาดของกระเป๋าค่อนข้างใหญ่กว่าที่อยากได้ไปสักหน่อย แต่วัสดุที่ใช้ดูทนทาน การออกแบบก็สวยงามตรงใจ แต่...มาติดอยู่ตรงสีของกระเป๋าที่เป็นสีขาว ใช้แล้วกลัวเลอะง่ายจัง

ตอนนี้ยังนึกเสียดายในใจ ทำไมคนขายถึงไม่ทำสีดำออกมาขายบ้างนะ มันจะมีความสองจิตสองใจ จะซื้อดีมั้ยนะ นานๆ ครั้งถึงจะเจอกระเป๋าที่ชอบ แต่คิดอีกที นั่นมันกระเป๋าสีขาวนะเฟร้ย เลอะง่ายสุดๆ เอาไงดีล่ะ

คิดไปคิดมา ได้ข้อสรุปอย่างหนึ่ง

เปล่าหรอก ฉันก็ยังคงตัดสินใจไม่ได้ว่าจะซื้อกระเป๋าใบนั้นดีหรือไม่

ไม่ใช่ว่ากระเป๋าไม่ดี แต่เป็นตัวฉันเองนี่แหละ หญิงเยอะไปซะทุกสิ่ง

Source

ภาพประกอบ: Photo by julie aagaard from Pexels