ลอยกระทงและเกาเหลา

สวัสดีวันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง

ฉันน่ะ ห่างหายจากการลอยกระทงมาหลายสิบปีแล้ว เลยไม่ได้ตื่นเต้นกับเทศกาลนี้สักเท่าไหร่นัก

เมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา ฉันออกไปกินข้าวช้ากว่าปกติ คาดไม่ถึงเลยว่าบรรดาพ่อค้า แม่ค้าจะพากันหนีหายไปเกือบหมดแบบนั้น มองไปรอบบริเวณ เห็นหลายร้านคลุมผ้า ปิดไฟมืด ทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาปิดให้บริการซะด้วยซ้ำ

เดินไปสั่งอาหารตามสั่งเจ้าประจำ คุณน้องพนักงานก็รีบแจ้งมาอย่างว่องไวว่าวัตถุดิบหมด (นี่ยังตะหงิดใจอยู่นิดๆ ว่ามันหมดจริง หรือคุณน้องขี้เกียจทำ เพราะอยากไปลอยกระทงกันแน่หว่า)

พลาดจากเมนูประจำ ทำเอาฉันเคว้งคว้าง ไร้อนาคตทางกระเพาะอาหารอยู่พักหนึ่ง กำลังตั้งหลักอยู่ว่า แล้วนี่เราจะกินอะไรดีล่ะ มึนไปเลยตรู

เดินมองไปมา สุดท้ายไปจบอยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำ รีบทำการสั่งเกาเหลาตำลึง ลูกชิ้น หมูสด ไม่งอกกับน้องแม่ค้าแบบสปีดเร็วกว่านรก พร้อมทั้งวิงวอนในใจว่า ขอให้ได้กินเหอะ น้องแม่ค้าจ๋า อย่าเพิ่งรีบปิดร้านหนีไปลอยกระทงซะก่อนนะจ๊ะ

โชคดีที่พระแม่คงคายังมีเมตตาต่อฉัน เพราะน้องแม่ค้าพยักหน้ารับออเดอร์ แล้วลงมือทำให้ทันที

สรุปว่าปีนี้ ฉันได้ฉลองคืนวันลอยกระทง ด้วยเกาเหลาตำลึง หมูสด ลูกชิ้น ไม่งอก จำนวนหนึ่งชาม

อิ่มท้อง แต่...หิวน้ำจังเลย

คาดว่าเกาเหลาชามนั้น มีผงชูรสลอยอยู่ในน้ำซุปบานเบอะอย่างแน่นอน

เป็นวันเพ็ญเดือนสิบสองที่อุดมไปด้วยโมโนโซเดียมกลูตาเมต

สุขสันต์วันลอยกระทงนะจ๊ะทุกคน อย่าลืมช่วยกันรักษาความสะอาดบริเวณแม่น้ำ ลำคลองกันด้วยเด้อ

Source

ภาพประกอบ: Photo by Pixabay from Pexels