Ode to My Family


“Doo doo doo do, doo doo doo do
Doo doo doo do, doo doo doo do”

เมื่อได้ยินเสียงฮัมนี้ ความโหยหาอดีตสีซีเปียก็บังเกิดในใจฉัน พร้อมกับความรู้สึกอยากจะติดปีก โบยบินกลับไปยังวันเวลาเก่าๆ

หากเอ่ยชื่อ The Cranberries เชื่อว่าเหล่าสาวกเพลงยุค ’90s เป็นต้องออกอาการดี๊ด๊าไปกับวงร็อกไอริชที่โด่งดังสุดๆ ในยุคนั้นอย่างแน่นอน (ไหนใครเกิดยุคเดียวกัน แสดงตัวหน่อย)

สำหรับเด็กๆ ยุคนี้ ไม่แน่ใจว่าคุ้นกับวงดนตรีวงนี้กันบ้างหรือไม่ แต่คาดว่าเหล่าแฟนเพลงรุ่นใหม่หลายคน อาจจะเคยได้ยินเพลงฮิตข้ามกาลเวลาอย่าง Zombie บทเพลงเนื้อหาหนักหน่วง ท่วงทำนองกัดกร่อนใจกันมาบ้างแหละน่า

พูดถึง Zombie เนื้อร้องก็ลอยวนในหัวเลยจ้า

“In your head, in your head
Zombie, zombie, zombie-ie-ie
What’s in your head, in your head
Zombie, zombie, zombie-ie-ie, oh”

โดยก่อนหน้านั้น The Cranberries เป็นที่รู้จักจากบทเพลงดัง Dreams และ Linger ซึ่งอยู่ในอัลบั้มเปิดตัว Everybody Else Is Doing It, So Why Can't We?

ด้วยเนื้อเสียงหวานที่มีส่วนผสมของความเหงาและเศร้าจาก Dolores O’Riordan นักร้องนำและสมาชิกหญิงเพียงหนึ่งเดียวในวง ทำให้บทเพลงที่เธอขับขาน ล้วนน่าฟัง โดดเด่น และมีเอกลักษณ์

สำหรับอัลบั้มลำดับที่สอง No Need to Argue ซึ่งออกในปี 1994 ในขณะที่ใครหลายคน อาจถูกใจและโยกหัวไปกับ Zombie (แน่นอนว่าฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น)

อย่างไรก็ตาม เพลงที่ตรึงใจฉันไว้ได้มากที่สุด กลับเป็น Ode to My Family เพลงช้า ฟังแล้วซึ้ง นึ่งข้าวเหนียว (เดี๋ยว! มันใช่เรอะ)

“Understand what I’ve become
It wasn’t my design
And people everywhere think
Something better than I am”

เป็นไง สัมผัสได้ถึงความเศร้า ความเหงาจากบทเพลงกันบ้างไหม

“But I miss you, I miss
Cause I liked it
Cause I liked it
When I was out there
Do you know this, do you know
You did not find me, you did not find
Does anyone care?”

ด้วยท่วงทำนองที่ดำเนินไปอย่างช้าๆ และน้ำเสียงอันไพเราะจาก Dolores ทำให้ในทุกครั้ง เมื่อได้ฟังเพลงนี้ ราวกับฉันกำลังได้รับการปลอบประโลมใจอย่างไรอย่างนั้น อารมณ์ประมาณสายลมอ่อนๆ ที่เข้ามากระทบผิวกายอย่างนุ่มนวล

ทว่า บางช่วงในน้ำเสียงหวาน และบางถ้อยคำในบทเพลง กลับเสียดแทงใจหนักหนา มันก็เลยเป็นความกึ่งสุขกึ่งเศร้า หน่วงนิดๆ จุกหน่อยๆ (สงสัยกินเยอะเกินล่ะเซ่)

Ode to My Family จึงเป็นบทเพลงที่นำพาความชื่นชมในน้ำเสียงหวานปนเศร้า และความประทับใจที่ฉันมีต่อ Dolores O’Riordan และ The Cranberries กลับมาให้ได้คะนึงหา

ใครจะรู้...

ณ เวลานี้ เธออาจกำลังขับร้องบทเพลงอย่างมีความสุข ท่ามกลางหมู่เมฆสีขาวฟูฟ่องที่ลอยละล่องอยู่บนฟากฟ้าก็เป็นได้

Source
ภาพประกอบ: Photo by Niels Jilderda from Pexels

Comments