เครื่องแบบประจำตัว

นานมาแล้ว Mark Zuckerberg เจ้าของสื่อออนไลน์ยอดนิยม เคยโดนตั้งคำถามว่า ทำไมเขาถึงใส่แต่เสื้อยืดสีเทาตัวเดิม

ในครั้งนั้น เขาได้ให้คำตอบว่า ตนเองพยายามลดปริมาณการตัดสินใจที่ไม่สำคัญออกไป นั่นแปลได้ว่า ในมุมมองของผู้กุมบังเหียน social network ที่ฮิตระดับโลก การเลือกเสื้อผ้าใส่ในแต่ละวัน ดูเหมือนจะเป็นกิจกรรมที่ไม่จำเป็นในชีวิตสินะ

ได้ยินคำตอบของเขาแล้ว เลยต้องหันกลับมามองตัวเอง

โอ้ละหนอ...ตัวฉันนี้ ที่ผ่านมา มัวเสียเวลาอันมีค่าไปกับการจับคู่เสื้อผ้าที่จะใส่ในแต่ละวันไปทำไมกันเล่า

อันที่จริง แนวคิดแบบนี้ก็ดูเข้าท่าดีเหมือนกันนะ สำหรับฉันแล้ว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า การเลือกเสื้อผ้าใส่ในแต่ละวันน่ะ เป็นกิจกรรมที่กินเวลาไปพอสมควรเลยทีเดียว จับกระโปรงตัวนั้น มาเทียบกับเสื้อตัวนี้ เอ...หรือจะเปลี่ยนมาใส่กับกางเกงตัวนู้น ไปๆ มาๆ ออด...ดดด หมดเวลากันพอดี

แต่...ด้วยธรรมชาติของผู้หญิง การจะหันมาใส่เสื้อผ้าแบบเดิม สไตล์เดียวกันทุกวัน ดูจะเป็นอะไรที่ขัดต่อความรักสวยรักงามภายในใจไปสักหน่อย (ไม่หน่อยมั้ง มากเลยล่ะ) ฉันเลยดัดแปลงแนวคิดจาก Mark Zuckerberg แล้วนำมาปรับใช้ในแบบฉบับของตัวเอง

แนวทางที่นำมาใช้ คือ การเลือกเสื้อผ้าใส่อยู่บ้าน โดยในแต่ละวันของสัปดาห์ ฉันจะกำหนดเอาไว้เลยว่า จะใส่เสื้อยืดสีอะไร เข้ากับกางเกงขาสั้นตัวไหน พอถึงแต่ละวัน ก็สามารถหยิบมาใส่ได้แบบอัตโนมัติ ไม่ต้องมานั่งคิด เสียเวลาในการเลือก

ฉันพบว่า แนวทางดังกล่าว ส่งผลดีต่อชีวิตนะ สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด คือ การประหยัดเวลาอย่างมาก หยิบตัวนั้น จับตัวนี้มาใส่ได้ทันที แล้วยังมีเวลาเพิ่มขึ้น เพื่อไปทำกิจกรรมอย่างอื่นอีกด้วย

นอกจากนี้ ยังทำให้ชีวิตดูมีแบบแผน มีแนวทางแน่นอน พูดง่ายๆ ว่าช่วยในการจัดระเบียบชีวิตนั่นเอง

จะว่าไป หลังจากปรับแนวคิดนี้มาใช้ในชีวิตประจำวัน ฉันก็เคยโดนตั้งคำถามเดียวกันกับ Mark Zuckerberg นะ โดยผู้ถาม เป็นเพียงเด็กประถมเท่านั้น

คาดว่าคุณน้องคงสังเกตการแต่งตัวของฉันในทุกครั้งที่เราเจอกัน และได้พบว่าฉันจะใส่แต่เสื้อยืดตัวเดิม เป็นเสื้อสีขาว ลายการ์ตูนหัวกะโหลกสีดำ

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็ก น้องเลยถามว่า ทำไมมาทีไร เห็นฉันใส่แต่เสื้อตัวนี้ ในใจน้อง อาจคิดว่าฉันมีเสื้ออยู่เพียงตัวเดียวก็เป็นได้

ได้ยินดังนั้น ฉันจึงส่งรอยยิ้มกลับไปให้น้อง พร้อมอธิบายว่า มันคือเสื้อผ้าประจำวันเสาร์ของพี่ไงจ๊ะ

เห็นน้องเงียบไปพักหนึ่ง เดาว่าคงกำลังประมวลผลอะไรสักอย่างในสมอง หลังจากนั้นก็พยักหน้ารับรู้ พร้อมสีหน้าที่ยังดูงงงวยอยู่บ้าง ประมาณว่าน้องคงไม่เข้าใจว่า วันเสาร์ที่เป็นวันหยุด คนเรายังต้องมีเครื่องแบบประจำวันกันด้วยหรือ ฉันจึงส่งยิ้มไปให้น้องอีกรอบ

สักวันนะ สักวันเมื่อเติบโตกว่านี้ น้องอาจจะเข้าใจการกระทำแปลกๆ ของพี่

ช่วงบ่ายของเมื่อวาน ขณะพักผ่อน ในช่วงครึ่งหลับครึ่งตื่น คลับคล้ายคลับคลาว่าตัวเองกำลังฝัน ระหว่างความสะลึมสะลือ จำได้เพียงว่า ฉันกำลังยืนสับสนอยู่ภายในบ้าน เหตุมาจากการไม่แน่ใจว่า วันนั้นเป็นวันทำความสะอาดบ้านประจำสัปดาห์หรือไม่

ในความฝันนั้น ฉันลังเลใจอยู่พักหนึ่ง จนเมื่อก้มลงมองเสื้อผ้าที่ตัวเองใส่ พบว่าเป็นเครื่องแบบประจำวันอังคาร ไม่ใช่วันพฤหัสที่ถูกกำหนดให้เป็นวันทำความสะอาดบ้าน รู้แบบนั้นแล้ว เฮ้อ! โล่งใจไปที

เมื่อตื่นขึ้นมา ได้นั่งทบทวนสิ่งที่เพิ่งฝันไป จึงรู้สึกทึ่งในพลังแห่งเครื่องแบบประจำวัน โอ...พลังนี้ สามารถทะลุทะลวง ส่งผลแม้กระทั่งในความฝันได้ด้วยแฮะ ทำให้คนเอ๋อๆ งงๆ สับสนอยู่ในฝัน มั่นใจขึ้นมาได้

อืม...มันก็ควรจะเป็นอะไรที่มั่นใจได้ในระดับหนึ่ง ดูอย่าง Steve Jobs หนึ่งในผู้ก่อตั้ง Apple ต้นตำรับเครื่องแบบในตำนานสิ ชายที่มาพร้อมภาพจำในชุดเสื้อยืดคอเต่าสีดำจากแบรนด์ Issey Miyake กางเกงยีนส์ Levi’s 501 รองเท้าผ้าใบ New Balance 990 (ถึงจะใส่แต่อะไรเดิมๆ ทุกแบรนด์ที่เขาเลือก มันก็ไม่ธรรมดาเลยนะ)

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อฉันไม่ใช่ Steve Jobs หรือ Mark Zuckerberg อันความเครื่องแบบประจำตัว มันก็ต้องเป็นสไตล์ของตัวเองนั่นแหละ เป็นไงน่ะเหรอ ก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอก แค่เสื้อยืดแถมฟรีที่ได้จากการซื้อสินค้า กางเกงขาสั้น สไตล์คล้ายกางเกงในผู้ชาย (boxers)

นั่นล่ะค่ะ เครื่องแบบประจำตัวเวอร์ชันฉัน

Source
ภาพประกอบ: Photo by Priscilla Du Preez (@priscilladupreez) from Unsplash