เรื่องมันเริ่มต้นจากมื้อเย็นเมื่อวาน หลังจากฉันไปยืนหน้าร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำ และสั่งอาหารที่มักจะกินเป็นประจำ คือ ชุดข้าวไข่เจียวและต้มแซ่บเห็ด ในใจกระหยิ่มยิ้มย่อง คาดหวังเต็มที่ว่าอีกเดี๋ยวก็จะได้กินต้มแซ่บร้อนๆ คลุกกับข้าวไข่เจียวแล้วล่ะ
ทว่า คุณน้องแม่ครัวกลับทำให้ใจร้าว ด้วยประโยคที่ว่า “เห็ดหมดค่ะพี่” เมื่อนั้น ฉันจึงนึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้เป็นเทศกาลกินเจ คนเลยงดกินเนื้อสัตว์ หันมากินผักแทน เห็ดจึงเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกสำหรับสายเจ เมื่อความต้องการเห็ดสูงขึ้น เป็นธรรมดาที่ประชากรเห็ดเลยไม่ตกมาถึงท้องฉัน
สรุปว่าเมื่อวาน ฉันเลยต้องเปลี่ยนมาสั่งต้มยำกุ้งแทน อุตส่าห์ย้ำกับคุณน้องคนขายว่าต้องการต้มยำไม่ใส่พริก แต่ดันลืมบอกไปอีกอย่างว่าขอเป็นต้มยำน้ำใส สุดท้ายได้ออกมาเป็นต้มยำน้ำข้นสีแดงที่ดูน่าหวั่นเกรงมาก
สีแดงที่ลอยอยู่เหนือผิวน้ำต้มยำน่ะ ไม่ใช่อะไรหรอก มันคือมันจากน้ำพริกเผาที่คุณน้องใส่ลงไปนั่นเอง หลังจากนั่งมอง+ทำใจนิดนึง ฉันก็ตักน้ำต้มยำเข้าปาก กลัวเหลือเกินว่ามันจะเผ็ดจนกินไม่ได้ อืม...แต่มันก็ไม่เผ็ดมากอย่างที่คิด คาดว่านอกจากน้ำพริกเผา สีสันอันข่มขวัญแล้ว คุณน้องคนขายคงไม่ได้ใส่พริกเข้าไปเพิ่มอีก (ขอบคุณน้องมากที่ยังจำได้ว่าต้มยำของฉันไม่เอาพริก) ดีแล้วจ้ะน้อง ไม่อย่างนั้น พี่คงปากเบินตั้งแต่ซดน้ำคำแรก
จบมื้อเย็นไปเรียบร้อย แต่ใจฉันยังคงเฝ้าถวิลหาต้มแซ่บเห็ด ประมาณว่าตั้งใจมากินแท้ๆ แต่กลับไม่ได้กิน ฮึ่ย...เจ็บใจนัก
มาวันนี้ ฉันไม่รอจนถึงมื้อเย็น ความอยากกินเห็ดที่ค้างคาจากมื้อเย็นวาน ทำให้ต้องดั้นด้น เดินไปกินตั้งแต่ช่วงกลางวันกันเลยทีเดียว เมื่อมาถึงร้านตามสั่ง ตาก็มองไปที่ตู้กระจกหน้าร้าน เห็นว่าปริมาณเห็ดยังมีอยู่มากมาย เฮ้อ...ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย
ได้กินต้มแซ่บเห็ดสมใจ ถือว่าเป็นการกินทดแทนความรู้สึกเมื่อวาน แต่คาดว่าสงครามชิงเห็ดในครั้งนี้ คงยืดยาวไปจนหมดเทศกาลเจเป็นแน่
ในเมื่ออยากกินของอร่อย เราก็ต้องต่อสู้ เพื่อให้ได้มาซึ่งเหล่ากองทัพเห็ดสินะ เห็ดฟาง เห็ดนางฟ้า เห็ดหูหนู เห็ดเข็มทอง เห็ดโคนญี่ปุ่น
ฮ่าฮ่า วันนี้สมปรารถนา อาณาจักรเห็ดเป็นของเรา แฮปปี้เหลือหลาย
ป.ล. ได้กินเห็ด แต่ถูกหวยกินนะจ๊ะ
ป.ล. ได้กินเห็ด แต่ถูกหวยกินนะจ๊ะ
Source
Comments
Post a Comment