ย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน มีเพลงของศิลปินอังกฤษวงหนึ่งที่ฉันชอบมาก สมาชิกในวงมีด้วยกันสองคน ได้แก่ Tunde Baiyewu นักร้องนำ และ Paul Tucker มือคีย์บอร์ด
ชื่อของวงดนตรีวงนี้ คือ Lighthouse Family โดยสองเพลงโปรดของฉัน อยู่ในอัลบั้มที่มีชื่อว่า Postcards from Heaven อัลบั้มลำดับที่สองของทางวง ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นที่รู้จักในหมู่แฟนเพลงมากที่สุด
มาเริ่มกันที่เพลง High นี่เป็นหนึ่งในเพลงที่ฉันฟังอยู่เสมอ โดยเฉพาะเวลาที่ต้องการกำลังใจ เสียงร้องของ Tunde Baiyewu ต้องบอกว่าเป็น comforting sound ฟังแล้วประหนึ่งสภาพจิตใจได้รับการเยียวยาด้วยเสียงของเขา
แค่ประโยคท่อนแรกก็จับใจ ทำให้ตื้นตันได้เลย
“When you’re close to tears remember
Someday it’ll all be over
One day we’re gonna get so high
Though it’s darker than December
What’s ahead is a different colour
One day we’re gonna get so high”
สารภาพแบบไม่อายเลยว่า หลายครั้งเมื่อได้ฟังท่อนนี้ น้ำตาฉันก็ไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดสาย อารมณ์ประมาณกำลังเศร้าอยู่ แล้วมีคนมาปลอบใจ จากที่ว่าจะเข้มแข็ง มันก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป
เพื่อไม่ให้ตาบวมจากการร้องไห้มากไปกว่านี้ เรามาพูดถึงเพลงต่อไปดีกว่า สำหรับเพลงที่สอง มีชื่อว่า Lost in Space ฟังเพลงนี้แล้ว ยิ่งตอกย้ำถึงโทนเสียงอันอบอุ่นของ Tunde เข้าไปอีก
นอกเหนือจากความอบอุ่นแล้ว ฉันว่ายังมีความเหงาแฝงอยู่ในน้ำเสียงด้วยนะ โดยความพิเศษที่ทำให้ฉันจดจำเพลงนี้ได้ มาจาก MV ที่มีภาพของ Christ the Redeemer ในประเทศบราซิล และ Angel of the North จากประเทศอังกฤษ เรียกว่าตกหลุมเสน่ห์ทั้งจากเสียงร้องนุ่มและอบอุ่น แล้วยังถูกดึงดูดด้วยผลงานทางสถาปัตยกรรมอันสวยงามและน่าทึ่ง
ทั้ง High และ Lost in Space แม้จะฟังแล้วเศร้าในคราแรก แต่เมื่อฟังต่อไปเรื่อยๆ ด้วยเนื้อเสียงปลอบประโลมของนักร้อง และท่วงทำนองฟังสบาย ทำให้ความเศร้าค่อยๆ จางหายไป จิตใจสงบมากขึ้น หากให้เปรียบเทียบ อาจจะคล้ายกับเวลาเรานั่งสมาธินั่นแหละ
หากผู้อ่านท่านใดกำลังต้องการความสุขสงบในชีวิต วิธีหนึ่งที่ฉันอยากนำเสนอ นั่นก็คือ ขอเชิญผู้อ่านลองฟังสองเพลงนี้กันดู อย่างน้อยเสียงดนตรีอันอ่อนโยน ก็น่าจะช่วยได้บ้างแหละเนอะ
แต่หากฟังแล้ว มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น ความสงบไม่บังเกิด (ดีไม่ดี ได้โกรธคนเขียนเข้าไปอีก) แนะนำให้สูดลมหายใจลึกๆ แล้วท่องว่า “ยุบหนอ พองหนอ ไม่โกรธหนอ”
ส่วนฉันก็คงต้องขอจรลี หนี (บาทา) ไปก่อนละหนอ
Source
Comments
Post a Comment