เมล์ระทึก


ด้วยความขี้เกียจทำกับข้าวกินเอง วันนี้ฉันเลยตัดสินใจไปกินข้าวกลางวันที่ห้างแถวบ้าน ยืนรอรถเมล์ประมาณห้านาที รถสายที่ต้องการก็มาจอดที่ป้าย ฉันไม่รอช้า ก้าวขาขึ้นรถ

ใกล้ช่วงบ่ายของวันอังคารแบบนี้ จำนวนผู้โดยสารบนรถ มีอยู่ไม่ถึงครึ่งคันด้วยซ้ำ ทำให้ฉันหาที่นั่งได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็นั่งมองถนนหนทาง ผู้คนที่สัญจรบนทางเท้า และบรรดาร้านรวงที่เรียงรายอยู่ตามข้างทางไปเรื่อย

ขณะที่รถจอดรอสัญญาณไฟเขียวตรงสี่แยก จู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงประหลาด ดังมาจากด้านหน้ารถ เมื่อเบนสายตาจากการมองบรรยากาศรอบตัว มายังคนขับรถ ก็ได้พบภาพที่ชวนให้ใจเต้นระทึก

ไม่รู้เป็นเพราะเหตุใด คุณพี่คนขับถึงถอดชิ้นส่วนเกียร์บังคับรถออกมาเป็นท่อนๆ เอามาวางเรียงระเกะระกะอยู่บนตัวเครื่องส่วนหน้ารถ ถ้าแค่นั้นยังน่าหวั่นวิตกไม่พอ ช็อตต่อมายิ่งพีคหนักกว่าเดิม เพราะคุณพี่เล่นงัดคีมเหล็กออกมาจากไหนก็ไม่ทราบได้

จากนั้น พี่เค้าก็ใช้คีมตอกโป๊กๆ ลงไปที่เกียร์รถ พร้อมกับการขันตัวน็อตให้แน่นหนา ระหว่างที่รับชมการซ่อมแซมเกียร์ของคุณพี่คนขับ ฉันเริ่มกังวลว่าถ้าไฟเขียวขึ้นมา รถเมล์ของคุณพี่จะยังคงแล่นได้หรือไม่หนอ

ไม่ต้องนั่งลุ้นนาน สัญญาณไฟก็เปลี่ยนจากแดงเป็นเขียว เมื่อหันกลับมามองคุณพี่ ความช็อกเข้ากระหน่ำในใจฉันอีกระลอก เฮ้ย! ยังประกอบชิ้นส่วนเกียร์ไม่ครบถ้วนเลย พี่แกตั้งท่าจะเปลี่ยนเกียร์ เดินหน้าออกรถซะแล้ว

โอย...นี่ก็ว่าห่างหายจากประสบการณ์ใจเต้นบนรถเมล์มานานแล้วนะ ไม่นึกว่าจะได้มาสัมผัสความรู้สึกนั้นโดยไม่ตั้งตัวอีกครั้งในวันนี้ รถค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากจุดที่จอดแช่รอสัญญาณไฟ ซึ่งขณะเดียวกันนั้น คุณพี่คนขับบังคับรถด้วยมือข้างขวา ส่วนมือข้างซ้ายยังคงถือคีมและตอกโป๊กๆ ไปด้วย

ฮือ...พ่อจ๋า แม่จ๋า น้าจ๋าช่วยหนูด้วย ได้แต่นั่งลุ้นตัวเกร็งไปตลอดทาง ลุ้นว่าเมื่อไหร่คุณพี่คนขับจะวางคีม แล้วหันมาจับพวงมาลัย บังคับรถด้วยสองมือเหมือนเก่า

ในที่สุด รถก็แล่นมาจอดตรงป้ายหน้าห้าง ไม่ต้องบอกก็รู้ ฉันน่ะรีบแจ้นลงจากรถอย่างว่องไว ทันทีที่เท้าแตะพื้นถนน ความโล่งใจก็มาเยือน เฮ้อ! รอดแล้วตรู ค่อยหายใจคล่องขึ้นหน่อย

ลงรถแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าลืมบอกคุณพี่คนขับผู้นั้นไปอย่างหนึ่ง หากคุณพี่ต้องการหางานใหม่ คุณสมบัติเพิ่มเติมของคุณพี่ที่ฉันแนะนำให้ใส่ลงในช่องความสามารถพิเศษในใบสมัครงาน นั่นก็คือ multitasking

มือขวาจับพวงมาลัย มือซ้ายถือคีม ตามองถนนเบื้องหน้า สลับกับหันมาตอกโป๊กๆ ส่วนทางด้านผู้โดยสาร ก็ได้บริหารจังหวะหัวใจไปด้วย

โป๊ก โป๊ก ตึกตัก ตึกตัก ...นะโม ตัสสะ...

Source

Comments