มือ โลก บทกวี


ย้อนกลับไปเมื่อสมัยยังเป็นนักศึกษา ใช้ชีวิตเล่าเรียนอยู่ภายในรั้วมหาวิทยาลัย หนึ่งในกิจกรรมหาเงินเข้ากลุ่มที่นักศึกษาแต่ละคนสังกัด คือการขายสมุด โดยสมุดที่ว่าก็คือสมุดเปล่าที่เอาไว้จดบันทึกนั่นเอง

แน่นอนว่าแต่ละกลุ่มล้วนพยายามผลิตสมุดที่มีความพิเศษ เป็นที่ดึงดูดใจลูกค้า ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน บรรดานักศึกษาต่างกลุ่ม ต่างคณะนั่นแหละ ยกตัวอย่างเช่น พิมพ์ชื่อกลุ่มลงบนปกสมุด เป็นการป่าวประกาศให้คนรับรู้กันไปเลยว่านี่เป็นสมุดของกลุ่มข้านะเฟร้ย หรือเลือกใช้ลายปกที่มีภาพการ์ตูนน่ารัก โดนใจ (สมุดประเภทนี้ มักจะขายดีในหมู่นักศึกษาหญิง) เป็นต้น

สำหรับมนุษย์ผู้ถูกล่อลวงด้วยหน้าปกอย่างฉันนั้น เป็นธรรมดาที่เผลอตกเป็นทาสการตลาดอย่างง่ายดาย เห็นปกไหนน่ารักหน่อย เอาแล้ว ได้ควักกระเป๋าเสียตังค์แน่ๆ เริ่มต้นเทอมใหม่ บางครั้งหนังสือเรียนยังซื้อไม่ครบ แต่มีสมุดอยู่ในมือไม่น้อยกว่าสิบเล่มเข้าไปแล้ว

ในบรรดาสมุดมากมายที่เคยได้มา มีอยู่เล่มหนึ่งที่ค่อนข้างโดดเด่นกว่าใครเพื่อน ด้วยภาพหน้าปกเป็นรูปโลก พร้อมมือขวาที่เป็นโครงกระดูก (คล้ายกับภาพที่เห็นจากฟิล์มเอ็กซ์เรย์) จับลูกโลกเอาไว้อีกที

นับเป็นความโดดเด่นที่แหวกขนบ ไม่แคร์ธีมคิขุ โนเนะเหมือนอย่างสมุดทั่วไปที่ฉันมี บางคนอาจสงสัยว่า อ้าว! แล้วถ้ามันหลุดธีมไปแบบนั้น ฉันซื้อมาได้ยังไงเล่า ก็ต้องบอกว่า เล่มนี้ไม่ได้ซื้อจ้า แต่ได้มาจากรุ่นน้องต่างหากเล่า

แรกเริ่มเดิมทีนั้น ฉันไม่ได้ชอบสมุดเล่มนี้เท่าไหร่ ก็อย่างที่บอกแหละ มันหลุดธีมความเป็นฉันไปมาก จะไปชอบได้ไงล่ะ แต่เมื่อได้พิจารณาหน้าปกอย่างละเอียดกว่าเดิม จากที่ไม่ชอบ กลับกลายเป็นชอบขึ้นมาทันที

สิ่งที่ฉันถูกใจในสมุดเล่มนี้ ไม่ใช่รูปภาพมือและลูกโลกที่อธิบายไปข้างต้น แต่เป็นเพราะบทกวีบทหนึ่งที่พิมพ์อยู่บนหน้าปกสมุด เมื่อได้อ่านแล้ว รู้สึกจับใจ ตราตรึง ซาบซึ้งไปกับความหมายของถ้อยคำที่ลุ่มลึก

บทกวีนั้น เป็นส่วนหนึ่งที่นำมาจากหนังสือบทกวีอันโด่งดัง The Prophet ผลงานการประพันธ์ของ Kahlil Gibran นักกวีเลื่องชื่อชาวเลบานอน เท่าที่ทราบ หนังสือเล่มนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยในชื่อ ปรัชญาชีวิต ผู้แปล คือ ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร. ระวี ภาวิไล ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ผีเสื้อ

น่าเสียดายที่ฉันไม่มีหนังสือเล่มนี้ในเวอร์ชันภาษาไทย (ได้ข่าวว่าฉบับภาษาอังกฤษก็ยังไม่มีเหมือนกันนี่) ทำให้ได้แต่อาศัยอ่านเอาจากหน้าปกสมุดเล่มนั้น คิดว่าคงต้องไปหาซื้อทั้งแบบภาษาอังกฤษและไทยมาเก็บเข้ากรุสมบัติในไม่ช้านี้แล้ว

ก่อนจะลาไป ขออนุญาตนำบทกลอนบนหน้าปกสมุดเล่มนั้นมาให้ท่านผู้อ่านได้ยลกันสักหน่อย อธิบายเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยว่ากลอนบทนี้ เป็นส่วนหนึ่งจากบทกลอนในหัวข้อที่ว่าด้วยเรื่อง “Pain” ซึ่งเป็นหนึ่งในบทกวีทั้งสิ้น 26 บทจาก The Prophet

Much of your pain is self-chosen.
It is the bitter potion by which the physician within you heals your sick self.
Therefore trust the physician, and drink his remedy in silence and tranquility:
For his hand, though heavy and hard, is guided by the tender hand of the Unseen,
And the cup he brings, though it burn your lips, has been fashioned of the clay which the Potter has moistened with His own sacred tears.

From The Prophet by Kahlil Gibran

Source
ภาพประกอบ: Photo by Min An from Pexels

Comments