เย็นนี้ฝนตกอีกแล้ว จากที่วางแผนเอาไว้ดิบดีว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศออกมากินข้าวเย็นนอกบ้าน ลงท้ายได้แค่ซื้อชานมไข่มุกหนึ่งแก้ว แล้วต้องรีบจ้ำอ้าว เดินกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ข้าวยงข้าวเย็นอะไรนั่น ลืมมันไปซะเหอะ ค่อยไปคุ้ยหาของกินที่ยังพอมีติดตู้เย็นก็แล้วกัน โถ! ชีวิตรันทดซะจริง (เอาน่า อย่างน้อยก็ยังมีชานมไข่มุกปลอบใจนะ)
สาเหตุที่ต้องรีบขนาดนั้น ทั้งที่พกร่มติดตัวมาด้วย เป็นเพราะก่อนออกจากบ้าน ฉันปล่อยให้เจ้าลูกรักออกมาเดินเล่น กินลมชมวิวยามเย็นตรงสนามหญ้าด้านนอกบ้าน ขณะรอคุณน้องคนขายกำลังชงชานมไข่มุก ตาก็เหลือบมองไปด้านนอก เห็นหมู่เมฆดำทะมึนลอยใกล้เข้ามาทุกที
ไม่ได้การล่ะ สมองทำการประเมินตัวเลือกในชีวิตอย่างรวดเร็ว ระหว่าง A. ได้อิ่มฟินกับข้าวเย็นนอกบ้าน หรือ B. ต้องกลับไปเป่าขนที่เปียกจากการตะลุยเล่นน้ำฝนของลูกรัก หลังจากคิดสะระตะแล้ว สุดท้ายก็...ลาก่อน มื้อเย็นของฉัน
ขณะกำลังเร่งฝีเท้ากลับเข้าบ้าน ในใจก็ทำการวิงวอนต่อฟ้าว่าอย่าเพิ่งตกเลยจ้า รออีกสักนิดเถอะนะ please (อนึ่ง ‘อีกสักนิด’ ในความหมายของฉัน ระยะเวลาของมันก็ประมาณว่ารอให้เดินกลับถึงบ้าน เอาลูกรักเข้าบ้านเรียบร้อยแล้วนั่นแหละ)
ขอบคุณเหลือหลายที่ฟ้ายังคงเมตตา ทำให้ฉันกลับเข้าบ้านทันเวลาก่อนที่สายฝนจะโปรยปราย เอาลูกเข้าบ้านได้ก็โล่งใจ จากนั้นก็หาอะไรกินไปตามเรื่องตามราว แม้ใจยังคงอาวรณ์อยู่กับปลาทอดเหลืองกรอบที่ตั้งใจจะไปซื้อกินเป็นมื้อเย็นก็เถอะ ฮือๆ ไว้พบกันวันอื่นนะปลาเอ๋ย
หันไปมองเจ้าลูกรักที่กำลังนอนอย่างสบายอารมณ์ อบอุ่น ตัวแห้ง (ดีแล้วลูก นอนเงียบๆ เป็นเด็กดี ไม่ต้องลุกขึ้นมาอาละวาดนะจ๊ะ) จากนั้นฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองสายฝนที่ตกกระทบหน้าต่างกระจกบานใส ในตอนนั้นเองที่นึกถึงบทเพลง รักจังเลย จากอัลบั้ม เท้าเท่ากัน ของคุณอ้อม จริยา ฉัตรสุวรรณ
ไม่แน่ใจนักว่าเพลงนี้ออกมาตอนปีไหน แต่ก็นานพอสมควรแล้วล่ะ ช่วงแรกที่ได้ฟัง ฉันยังรู้สึกเฉยๆ นะ บางครั้งเมื่อได้ยินเพลงนี้จากทางวิทยุ จึงไม่ได้สนใจฟัง หมุนผ่านไปหาเพลงอื่นที่ถูกใจซะงั้น
เวลาผ่านไป พร้อมกับวัยที่เพิ่มมากขึ้น ได้ยินเพลงนี้อีกครั้ง ฉันกลับชอบมาก เป็นอีกหนึ่งเพลงที่มีความหมายดี โอย...นี่ยังแอบเสียดายย้อนหลังว่าทำไมตอนนั้นถึงเปิดผ่าน ไม่ยอมหยุดฟังจนจบเพลง
ทุกถ้อยคำในบทเพลง มันแสนจะกินใจ ชวนให้ตื้นตันและอบอุ่น ขอยกบางประโยคจากท่อนฮุกของเพลงนี้มาให้ทุกคนได้สัมผัสถึงความละเมียดกันดีกว่า
“เธอรู้ไหมเธอเป็นดังลมหายใจ
ไม่มีใครคนใดเหมือนดังเธอ
รักล้นหัวใจท่วมเอ่อ
จนไม่รู้จะพูดว่ารักเธอมากเท่าไร”
งุ้ย...ตายสงบศพสีชมพูไปเลยจ้า
จะว่าไป เพลงนี้มันก็ดูจะเข้ากับชีวิตฉัน ณ ขณะนี้อยู่เหมือนกันนะ ฮะ! ว่าไงนะ แกกำลังมีความรักเรอะ แหม...ก็ใช่น่ะเซ่ ตกใจอะไรกันเล่า
รักน่ะใช่ แต่เป็นรักของฉันที่มีต่อชานมไข่มุกไงจ๊ะ อิอิ
อืม...รักล้นหัวใจท่วมเอ่อเลยเชียว ก็กินมันแทบทุกวัน จวนเจียนจะกลายร่างเป็นเม็ดไข่มุกอยู่แล้วเนี่ย
Source
ภาพประกอบ: Photo by Anh Tran (@anhive) from Unsplash
Comments
Post a Comment