เรื่องเล่าในวงยุง


ไม่ว่าจะนั่งอยู่ในบ้าน หรือเปิดประตูออกไปนอกบ้าน สิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่งที่มักจะมาวนเวียนอยู่รอบตัวฉัน นั่นก็คือยุง สัตว์ตัวเล็กแต่พิษสงร้ายกาจ โดนยุงกัดเมื่อไหร่ ฉันก็จะได้ทั้งความคัน ตุ่มยุงกัด แถมด้วยความขุ่นเคืองใจพอประมาณ

คุณผู้อ่านเคยตบะแตกเพราะยุงกันบ้างหรือไม่ จากที่ตั้งใจเป็นดิบดีว่าจะไม่ทำผิดข้อแรกของศีล ๕ ทันทีที่โดนยุงดูดเลือด พลันนั้น สองมือประกบเข้าหากัน พร้อมตบพิฆาตเจ้ายุงตัวแสบทันใด เปรี้ยง! ศีลแตกในบัดดล

ก่อนหน้านี้ ฉันเคยเข้าใจเสมอว่ายุงเป็นสัตว์สายดาร์ก มันจะซุ่มตัวในแสงสลัว เฝ้ารอเวลาที่จะจู่โจมมนุษย์ที่ย่างกรายเข้ามาในความมืด แต่ความจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไปน่ะเสะ

ฉันได้พบว่า ท่ามกลางแสงสว่างจ้า ยุงก็ยังคงเริงร่า พร้อมทำร้ายมนุษย์ได้อยู่ดี เมื่อหันไปมองรอบตัว อ้อ! เข้าใจล่ะว่าทำไม ในเมื่อบริเวณนั้นมีแหล่งน้ำ มันจึงเอื้อต่อการเจริญเติบโตของยุงยิ่งนัก

สิ่งที่ทำให้ฉันหงุดหงิดใจเมื่อโดนยุงกัด นอกจากอาการคันยิบๆ และตุ่มเล็กๆ ที่ยุงได้ฝากเอาไว้ตามแขนขาแล้ว มันยังมีความเจ็บใจที่ตบยุงไม่โดนซะที เล็งอยู่นาน ตบไปหลายหนก็ยังพลาด จังหวะที่ตบวืดไปแบบฉิวเฉียด ยิ่งทำให้เกิดอาการฮึดฮัด ฟึดฟัดราวคนบ้า เจ็บมือฟรีสินะเรา

ฉันคาดว่ายุงอาจมีทักษะพิเศษที่ทำให้มันสามารถเอาตัวรอดจากกรงเล็บของเจ้าของหยดเลือดที่มันดูดกินเป็นอาหาร หรือไม่ก็เวลาโดนยุงกัด ความแม่นยำในการตบยุงของผู้สละเลือดจะลดน้อยลงก็ไม่รู้สิ

เป็นไปได้ว่าอาจมีคำแนะนำตกทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ยุงรุ่นปู่ มารุ่นพ่อ ส่งต่อไปยุงรุ่นลูก อันเลือดมนุษย์นั้นหวานล้ำนักหนา แต่เมื่อดูดแล้ว จงรีบบินหนีให้ไว ก่อนที่เจ้าจะบี้แบน สิ้นชีพคามือมนุษย์ผู้นั้น

ในวันนี้ ขณะที่ฉันกำลังเอร็ดอร่อยกับอาหารเย็นอยู่ตรงลานโล่งด้านหลังบ้าน ยุงไม่ทราบที่มาก็โผล่มาทักทาย บินวนอยู่รอบตัว ทำให้ฉันต้องสะบัดแข้ง สะบัดขา เคลื่อนไหวร่างกายขณะกินอาหารไปด้วย แต่ก็ยังคงพ่ายแพ้ให้กับความว่องไวของเจ้ายุงตัวร้ายอยู่ดี

กว่าจะกินอาหารเสร็จ เจ้ายุงสองสามตัวที่เทียวไล้เทียวขื่ออยู่แถวนั้นก็ได้อิ่มท้องจากเลือดของฉันกันไปถ้วนหน้า ที่เคยพลาดจากการตบยุงยังไง ก็ยังคงวืดอยู่เช่นเดิม คงเหลือไว้แต่ตุ่มสีชมพูอ่อนที่นูนขึ้นมาจากผิวหนัง เป็นสิ่งที่เจ้ายุงทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า

เอาเถอะ ยังไงหยดเลือดที่เสียไปก็ถือเป็นดินเนอร์ให้เจ้ายุงทั้งหลายอีกหนึ่งมื้อ คิดแบบนี้คงพอจะทำใจได้บ้างแหละเนอะ

ว่าแต่ในโลกของยุง มันจะมีการถือศีลกันบ้างมั้ยนะ ประมาณว่าการไม่สูบเลือดมนุษย์ ถือเป็นบุญขั้นสูง ยุงผู้ใดละเว้นการกินเลือดมนุษย์ จะได้ขึ้นสวรรค์ยุง อืม...แบบนั้นน่าจะดี

Source
ภาพประกอบ: Photo by Mike Navolta from Pexels

Comments