เทศกาลดนตรีข้างบ้าน

ช่วงนี้ข้างบ้านฉันที่เคยเป็นที่ดินว่างเปล่ามานานหลายปี กำลังมีการก่อสร้างบ้านหลังใหม่ ได้ยินพ่อจ๋าบอกว่าเจ้าของบ้านจะสร้างบ้านสองชั้น นั่นทำให้ทุกวันนี้ ความสงบเงียบที่เคยมีมาแต่เดิม เลยถูกรบกวนด้วยเสียงก่อสร้าง ที่สำคัญเสียงเหล่านี้ มักจะเริ่มตั้งแต่รุ่งเช้า

วันนี้ก็อีกเช่นเคย เพิ่งจะเข้าหกโมงเช้ามาได้ไม่เท่าไหร่ มาแล้วค่ะ โป๊ก โป๊ก ตึง ตึง เคร้ง เคร้ง โอย...สารพัดสารพันเสียงที่ปลุกให้ฉันตื่นจากนิทรารมณ์ที่เพิ่งเข้านอนไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า

พยายามกล่อมตัวเองให้เคลิ้มหลับต่อ ทำเหมือนว่าเมื่อตะกี้ ไม่ได้ยินเสียงดังโครมครามอะไรทั้งสิ้น กำลังจะเริ่มเคลิ้ม ตาเกือบจะปิดอีกครั้ง มันมาอีกแล้ว โป๊ก ตึง เคร้ง ว้อย! ณ จุดนั้น ฉันนึกอยากส่งกระแสจิต วิงวอนไปยังผู้ทำให้เกิดเสียงดังเหล่านั้นว่าช่วยเห็นใจคนเพิ่งเข้านอนหน่อยได้ไหม

เฝ้าอดทนฝืนนอน พลิกตัวไปมาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง ฉันก็ยอมแพ้ ไม่สามารถหลับทั้งเสียงดังแบบนั้นได้อีกต่อไป จึงต้องลุกขึ้นจากเตียง เริ่มภารกิจของเช้าวันใหม่แบบอ่อนเปลี้ยเพลียแรง

เสียงรบกวนเหล่านั้น ดังต่อเนื่องอยู่ประมาณเกือบสองชั่วโมงล่ะมั้ง จึงเริ่มจะเบาลง และหยุดไปในที่สุด ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ถอนใจด้วยความโล่งอก คลื่นรบกวนระลอกต่อไปก็มาเยือนทันที

ครั้งนี้มาในรูปของเสียงเพลงดังกระหึ่ม ราวกับคุณน้องลำไย ไหทองคำมาเปิดคอนเสิร์ตข้างบ้านก็ไม่ปาน ท่าทางว่ากลุ่มคนงานก่อสร้างจะชอบน้องลำไยเป็นพิเศษ เพราะได้ยินเสียงเพลงวนซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายรอบ เสียดายอยู่หน่อยก็ตรงที่ไม่ได้ยินเพลงผู้สาวขาเลาะเลยสักครั้งเดียว (แอบร้องว้าเบาๆ)

อีกเพลงที่ได้ยินบ่อยมากจนแทบจะร้องได้แล้ว คือ นอกจากชื่อฉัน จากวง ActArt แต่เวอร์ชันที่ฉันได้ยินจากข้างบ้านนั้น เป็นเสียงผู้หญิงร้อง แต่ก็ไม่รู้หรอกว่านักร้องชื่ออะไร

เพลงนี้เป็นเพลงที่คุ้นหูฉันมาก พยายามนึกอยู่นานเลยว่าเคยได้ยินจากไหนมาก่อนนะ นึกไปนึกมาเลยจำได้ว่าฟังเพลงนี้เป็นครั้งแรกในเวอร์ชันของหน้ากากตุ๊กตุ๊กที่ร้องเอาไว้ในรายการ The Mask Line Thai โดยตุ๊กตุ๊กเลือกเพลงนี้มาดวลกับหน้ากากยักษ์เขียว-ยักษ์แดงในรอบ Final Group

น่าประหลาดใจมากที่ฟังตุ๊กตุ๊กร้องในครั้งนั้นเพียงครั้งเดียว ฉันก็จำเพลงนี้ได้ สงสัยจะเป็นเพราะพลังเสียงที่เธอปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ จำได้ว่าวันที่ดูการแข่งขันระหว่างตุ๊กตุ๊กกับยักษ์เขียว-ยักษ์แดง ฉันแอบเศร้าเล็กน้อยที่คุณยักษ์ทั้งคู่ต้องอำลาเวทีไป แบบอยากให้สองคนนี้ได้เข้ารอบลึกๆ ไง

กลับมาที่เทศกาลดนตรีฟรีข้างบ้าน เป็นอันว่าฉันก็ได้ฟังเพลงนอกจากชื่อฉัน วนไปเวียนมาประมาณแปดล้านรอบเห็นจะได้ คาดว่ากว่าข้างบ้านจะสร้างเสร็จ ฉันก็คงร้องเพลงนี้ได้ตั้งแต่ต้นจนจบเพลงแหงๆ

เพื่อเป็นที่ระลึกถึงช่วงเวลาแห่งการนอนหลับไม่เต็มอิ่ม การต้องทนฟังความอึกทึกจากเสียงก่อสร้าง เสียงคนงานพูดคุยโขมงโฉงเฉง รวมไปถึงการฟังดนตรีฟรีๆ แบบไม่ทันเตรียมใจและไม่ค่อยจะเต็มใจเท่าไหร่ ฉันจะขอตั้งสมญานามให้กับบ้านหลังนี้ (แบบรู้เอง เรียกเองคนเดียว) ว่า “บ้านนอกจากชื่อฉัน” ก็แล้วกัน

Source

ภาพประกอบ: Photo by Skitterphoto from Pexels