เมื่อปี 2015 ขณะกำลังนั่งดูคลิปรายการ The X Factor ในรอบ Six Chair Challenge ทำให้ฉันได้รู้จักบทเพลง Hold My Hand เป็นครั้งแรก ซึ่งในครั้งนั้น Simon Lynch หนึ่งในผู้เข้าแข่งขันชิงหนึ่งในหกเก้าอี้ เป็นผู้นำเพลงนี้มาร้องในเวอร์ชันของตัวเอง
พ่อหนุ่ม Simon (ผู้มีหน้าตาคล้ายคลึงกับ Robert Pattinson) ได้ร้องเพลงนี้แบบทุ่มเทสุดตัว อืม...มันก็คงต้องเป็นเช่นนั้น เพราะผู้เข้าแข่งขันแต่ละคน ย่อมอยากเข้ารอบ เข้าตากรรมการ ได้รับเลือกให้ไปต่อนั่นแหละ
เมื่อดูคลิปจบ ฉันจึงไปเปิดฟังในเวอร์ชันต้นฉบับจาก Jess Glynne ศิลปินชาวอังกฤษ ทันทีที่ได้ฟังท่อนแรกของเพลง “Standing in a crowded room and I can't see your face” พร้อมกับเสียงดนตรีและเสียงร้องประสาน ให้ความรู้สึกอยากไปวิ่งในทุ่งหญ้ากว้างๆ มากเลย
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นทุ่งหญ้า รู้แค่ว่า นี่เป็นเพลงที่ฟังแล้ว สัมผัสได้ถึงความอิสระเสรี อารมณ์ประมาณอยากวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับสายลมที่ตีปะทะผิวกาย พร้อมจะติดปีกบินแล้วนะ อะไรแบบนี้
ท่วงทำนองของเพลง จะพาผู้ฟังไปพบกับความรู้สึกสดใส เปี่ยมไปด้วยพลัง และยังมีช่วงที่อารมณ์เพลงเบาลง เหมือนกับให้ทั้งผู้ร้องและผู้ฟังได้หยุดพักหายใจ จากนั้นจึงค่อยออกเดินทางกันต่อ
หากพิจารณาในส่วนของเนื้อเพลง กลับให้ความรู้สึกตรงกันข้าม เหมือนกับว่ายังคงมีความไม่แน่ใจ ยังต้องเว้าวอน ต้องการความเชื่อมั่น ประมาณอย่าทิ้งฉันนะ อย่าปล่อยให้ฉันโดดเดี่ยวเดียวดายอยู่ตรงนี้ตามลำพัง
นี่จึงเป็นบทเพลงที่สร้างความพิศวงให้ฉันพอสมควร ฟังจากเนื้อร้อง ดูเหมือนจะไม่มั่นใจ แต่ทำนองเพลงนั้น กลับกระตุ้นให้นึกถึงความอิสระเสรีขึ้นมาได้ มันเลยสับสนนิดๆ งงหน่อยๆ แต่ช่างเหอะ ยังไงก็ถือเป็นเพลงเพราะที่ถูกใจอีกหนึ่งเพลง
แต่...ไอ้ที่งงและสับสนน่ะ มันตัวแกเองทั้งนั้น เพลงเค้าเพราะดีอยู่แล้ว
Source
ภาพประกอบ: Photo by Pixabay from Pexels
Comments
Post a Comment