สัตบรรณ – ณัฐณรา

ฉันเป็นแฟนนิยายของคุณกิ่ง ณัฐณรา มานานระยะหนึ่งแล้ว เก็บสะสมหนังสือฝีมือการแต่งของคุณกิ่งมาก็หลายเล่ม หนึ่งในเรื่องที่ชอบที่สุด น่าจะเป็นนิยายชุด “เริ่มต้นที่รัก” ซึ่งประกอบไปด้วยเรื่อง ยอมแล้วทูนหัวอยากมีคนข้างตัวเป็นคุณ นกน้อยในกรงไม้ และกลรักแก้วกัลยา

เรื่องราวของสามสาวพี่น้องตระกูลงามละเอียด โดยแต่ละคนมีบุคลิกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เริ่มจากตรีลักษณ์ พี่สาวคนโตของบ้าน มาในลุคหญิงเนิร์ด เข้ากันกับอาชีพอาจารย์มหาวิทยาลัย ตามมาติดๆ กับน้องคนรองอย่างปักษาสวรรค์ สาววิศวะแสนห้าวเท่ และปิดท้ายกันด้วย แก้วกัลยา น้องเล็กคนสุดท้อง คุณหมอคนเก่ง ขวัญใจคนไข้

หญิงสาวสามคน สามสไตล์ กับเรื่องราวสามรสชาติ จำได้ว่าตอนนั้นติดอ่านนิยายสามเรื่องนี้มาก เฝ้ารอหน้าเพจของคุณกิ่งทุกวันว่าเมื่อไหร่จะมาอัพตอนใหม่ให้ได้อ่าน รออย่างใจจดใจจ่อ ตอนใหม่มาเมื่อไหร่ ก็ได้เฮเมื่อนั้น

ปัจจุบัน นิยายสามเรื่องนี้ ถูกเก็บเข้ากรุสมบัติล้ำค่าของฉันเรียบร้อยแล้ว ดีใจมากที่ตอนนั้นซื้อเก็บไว้ครบทั้งสามเล่ม แถมยังได้กล่อง boxset อีกด้วย เพราะเหมือนว่าคุณกิ่งเคยแจ้งกับนักอ่านว่าจะไม่พิมพ์หนังสือชุดนี้อีกแล้ว เฮ้อ! โล่งใจไป มีครบก็แฮปปี้

วันนี้พอฉันได้ข่าวว่าคุณกิ่งเปิดจองหนังสือเรื่อง “สัตบรรณ” หนึ่งในสามเรื่องจากนิยายชุด “ลงท้ายที่ผูกพัน” ซึ่งเป็นเรื่องราวรุ่นลูกของชุดเริ่มต้นที่รัก ฉันจึงไม่รอช้า รีบไปโอนเงินจองหนังสือด้วยความเร็วแสง

แน่นอนว่าก่อนจะไปจองหนังสือ ฉันได้เข้าไปอ่านเรื่องราวที่คุณกิ่งลงไว้ทางออนไลน์มาแล้ว ตอนแรกก็คิดว่าจะอ่านแค่คำโปรยเรื่อง กะว่าอ่านให้พอรู้เรื่องราวคร่าวๆ ที่ไหนได้ หลังจากอ่านคำโปรย มันดึงดูดใจมาก ยากนักที่จะต่อต้านเสน่ห์ของนิยายเรื่องนี้

รู้ตัวอีกที ฉันก็คลิกเข้าไปตามอ่านทุกตอนซะแล้วค่ะ อ่านไปก็ขำไป นั่งหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวอย่างไร้สติ บางตอนงี้ ขำจนน้ำตาเล็ด หัวเราะจนเจ็บท้องเลย แบบอะไรมันจะหลุดโลกได้ขนาดนี้ฟระ

นี่ถ้าฉันเล่าเรื่องราวก่อนหนังสือออก มันจะดูเป็นการสปอยล์มั้ย อืม...นิ่งคิดไปสามวินาที แล้วบอกกับตัวเองว่าไม่หรอกน่า เพราะคุณกิ่งก็เขียนบอกเล่าเรื่องราวให้ผู้อ่านได้รู้คร่าวๆ แล้วนี่นา

สัตบรรณ เป็นเรื่องของลูกชายหนึ่งเดียวของต้นตระการและปักษาสวรรค์ พระ-นางจากเรื่องนกน้อยในกรงไม้ โดยเขาเป็นแฝดคนกลางในจำนวนแฝดสามพี่น้อง มีพี่สาวชื่อรักตะนิล และน้องสาวชื่อสันตะวา

ฉันชอบชื่อตัวละครทั้งสามตัวนี้นะ คุณกิ่งได้บรรยายเอาไว้ว่า ต้นตระการเป็นคนตั้งชื่อให้ลูกทั้งสามอย่างไพเราะเพราะพริ้ง แต่ปักษาสวรรค์มานึกได้ในภายหลังว่า แท้จริงแล้วชื่ออลังการงานสร้างของลูกทั้งสามก็คือชื่อต้นไม้อย่าง กระสัง ตีนเป็ด และตับเต่านั่นเอง

ส่วนชื่อเล่นของลูกสามคน ก็ย่อมาจากชื่อจริงนั่นแหละ ตะนิล ตะบัน และตะวา ซึ่งชื่อตะบันน่ะ เพี้ยนจากชื่อจริงไปเล็กน้อย หมายถึงตะบันน้ำหมาก 555 นี่ก็ขำได้อีก

เรื่องราวโดยย่อมีอยู่ว่า เจ้าตะบันของพ่อต้น แม่นก ประสบอุบัติเหตุ ทำให้ต้องมาอยู่ในร่างควายแบบงงๆ ใช่ค่ะ คุณไม่ได้อ่านผิดแต่อย่างใด พระเอกโดนรถชน โชคดีที่ไม่ตาย แค่หลุดมาอยู่ในร่างกระบือเท่านั้นเองจ้า

ถ้าชีวิตยังบัดซบไม่พอ พ่อตะบันน่ะ เค้าไม่ได้เป็นควายธรรมดานะเออ ไหนๆ จะเป็นควายแล้ว ก็ดันมาอยู่ในร่างควายตัวเมีย (นี่กำลังพิมพ์อยู่ ต้องกลั้นขำอย่างสุดความสามารถ) ที่พีคไปกว่านั้นคือเป็นควายตัวเมียที่กำลังท้องแก่ด้วย

โอย...อะไรมันจะชวนสงสารปนขำขันได้ขนาดเน้ ยิ่งตอนที่คุณกิ่งบรรยายฉากที่สัตบรรณในร่างควาย เปล่งเสียงร้องอย่างโหยหวนว่า “กรอ กรออออ...” มันเห็นภาพเอามากๆ เห็นคำนี้เมื่อไหร่ เตรียมรอพบเรื่องราวชวนขำกลิ้งจนต้องกุมท้องกันได้เลย

ไหนจะฉากที่พระเอกของเรื่องพยายามหักห้ามใจ ไม่ยอมกินหญ้า ด้วยเหตุผลที่บอกกับตัวเองอย่างแน่วแน่ว่า เป็นคนต้องไม่กินหญ้า แต่แล้ว...พ่อหนุ่มตะบันก็พ่ายแพ้ต่อกลิ่นหอมของหญ้า อดใจไม่ไหว เคี้ยวกินอย่างเอร็ดอร่อย แล้วก็มานั่งน้ำตาไหลพราก ปลงกับตัวเองว่า ชีวิตของตรูนี้ ดำเนินมาถึงจุดที่หญ้ามันอร่อยจนหยุดกินไม่ได้ซะแล้วหรือนี่

ใครที่ช่วงนี้ต้องการความเฮฮา ฉันแนะนำให้ไปอ่านสัตบรรณเถอะ แล้วคุณจะได้หัวเราะ ขำขันจนท้องคัดท้องแข็งไปกับเรื่องราวล้ำๆ ที่เนรมิตโดยคุณกิ่ง ล้ำยังไงน่ะเหรอ ก็การที่ให้พระเอกมาอยู่ในร่างควายไงเล่า

แหม...ปกติเท่าที่ฉันเคยอ่านมา พระเอกหรือนางเอกของเรื่อง เค้าจะอยู่ในร่างสุนัขบ้าง แมวบ้าง นกบ้าง หรือไม่ก็สลับร่างกับคนอื่น อะไรเทือกนี้ใช่มะ แต่นี่คุณกิ่งแต่งนิยายได้ฉีกความจำเจมาก ขอปรบมือให้กับความคิดอันแสนบรรเจิดด้วยความชื่นชม

ไม่ต้องบอกก็น่าจะพอเดาได้เนอะ ตอนนี้ฉันกำลังตั้งหน้าตั้งตารออ่านแบบรูปเล่ม มีอาการลงแดงทุกวัน อยากอ่านแบบเต็มๆ ใจจะขาด เป็นนิยายที่เปิดมุมมองใหม่ได้แบบคาดไม่ถึง แน่ใจว่าต่อจากนี้ เวลาเห็นควาย ฉันจะต้องนึกถึงสัตบรรณ และเสียงร้อง “กรอ กรอ” อย่างไม่ต้องสงสัย

จะว่าไป นี่เป็นนิยายเรื่องแรกเลยนะที่ฉันอ่านแล้วติดใจจนต้องมาเขียนถึงก่อนที่จะออกมาเป็นรูปเล่ม การันตีความขำโดยฉันนี่แหละ โอย...หยุดหัวเราะไม่ได้

มาเถอะ (กวักมือเรียกอย่างกระตือรือร้น) มาอ่านกัน กรอ...อออ!

Sources

FB: ณัฐณรา

ภาพประกอบ: Photo by Kranthi Remala from Pexels