หมูก้อนสูตรใหม่

สวัสดีวันศุกร์ (เกือบจะ) ต้นเดือน หลังจากทำการกวาดบ้าน ถูบ้าน ซึ่งกว่าจะเสร็จเรียบร้อย ก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง ได้ชื่นใจกับบ้านสะอาดเอี่ยมอ่องไม่ทันไร โวะ! สายฝนก็เทลงมา เทลงมา เทลงมาซะแล้ว

เฮ้อ! ไอ้ที่ตั้งใจถูพื้นหน้าบ้านไปก่อนหน้านั้น ดูเป็นการลงแรงและเสียเหงื่อที่ไร้ค่าไปเลย ทำไมน่ะเหรอ ก็ต้องลากไม้ถูพื้นไปทำความสะอาดซ้ำสองอีกน่ะสิ และเมื่อธรรมชาติลงโทษกันเช่นนี้ เรี่ยวแรงฉันก็หมดสิคะ นี่ขนาดฟาดบ๊ะจ่างไปสองก้อนแล้วนะ

พูดถึงอาหาร ลืมเล่าไปเลยว่า อาทิตย์ก่อน คุณน้าเชฟได้ผลิตเมนูใหม่มาให้พวกเราสมาชิกในบ้านได้ลิ้มลอง ซึ่งอันที่จริงเมนูนี้น่ะ มันไม่ได้แปลกใหม่นักหรอก ฉันก็พูดให้ตื่นเต้นไปงั้นเอง (ใครเค้าตื่นเต้นไปกับแกกันเล่า)

เมนูที่ว่านี้ก็คือ หมูก้อนทอด ตามปกติแล้ว หมูก้อนเวอร์ชันคุณน้าเชฟ ก็มีรสชาติและหน้าตาคล้ายกับเวลาที่ไปกินตามร้านอาหารใต้ทั่วไปนั่นแหละ หมูสับปั้นเป็นก้อนขนาดกลางๆ โดยผสมกระเทียมที่ซอยเอาไว้ลงไปในเนื้อหมู คลุกเคล้าด้วยซอสปรุงรส ทั้งน้ำมันหอย ซีอิ๊วขาว พริกไทย รากผักชี โอย...หรอยพึด!

สำหรับเมนูหมูก้อนครั้งล่าสุด คุณน้าเชฟได้ปรับปรุงสูตรเล็กน้อย โดยใส่ผักชีฝรั่งหั่นฝอยเข้าไปด้วย เป็นการเพิ่มกลิ่นหอมให้มากขึ้นกว่าเดิม คนชิมอย่างฉันก็ได้แต่มองเจ้าหมูก้อนกลมๆ ที่คุณน้าทยอยปั้นใส่ลงไปในกระทะ และเฝ้ารอเวลาให้หมูสุกได้ที่

เมื่อคุณน้าเชฟตักหมูขึ้นจากกระทะ รอให้สะเด็ดน้ำมันพักหนึ่ง จากนั้นก็เอามาใส่จาน ตั้งไว้ให้หายร้อนนิดนึง ก็ถึงเวลาที่ฉันรอคอย จิ้มหมูก้อนเข้าปาก อู๊ย...อุ่น หอม อร่อย ดีต่อลิ้นจริงๆ

จิ้มกินเปล่าๆ ไปหลายก้อนแบบสะใจไปเลย มองไปมองมา เจ้าหมูก้อนของคุณน้าเชฟ มันก็หน้าตาคล้ายกับ meatball ของฝรั่งนั่นแหละนะ แต่คงเป็นเวอร์ชันไทยๆ มีเพิ่มส่วนผสมบางอย่างให้รสชาติจัดจ้าน ใครชอบกินเผ็ด ก็หั่นพริกผสมเข้าไปด้วยก็ได้ แต่เวอร์ชันสำหรับคนอ่อนหัดด้านความเผ็ดอย่างฉัน เป็นแบบไร้พริกโดยสิ้นเชิง

สรุปว่าวันนั้น กินไปกินมาคนเดียว เกินครึ่งจานเลยจ้า ตอนหลังเอามากินพร้อมข้าวสวย อืม...อร่อยไปอีกแบบ ชักจะติดใจรสชาติแบบนี้เข้าให้แล้ว ครั้งหน้าคงต้องร้องขอให้คุณน้าเชฟทำสูตรนี้ให้ทานอีก

วันศุกร์แบบนี้ ฝนตกด้วย รถคงติดแน่นอน แต่คาดว่าหลายคนน่าจะกินข้าวเย็นกันเรียบร้อยแล้วล่ะนะ ดึกแล้ว ลงรูปของกินได้ คงไม่ทรมานกระเพาะคนอ่านสักเท่าไหร่

สุขสันต์วันศุกร์ ขอให้อิ่มหนำสำราญกันทุกคน

แถมให้อีกภาพ ดูใกล้ๆ กันไปเลย

Source

ภาพประกอบ: My own collection