มือวิเศษ

ครั้งหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอมลูกอม ไม่รู้ว่าไปทำท่าไหน ลูกอมเม็ดสี่เหลี่ยมที่เพิ่งอมได้ไม่เท่าไหร่ ดันไปติดอยู่กลางคอ จะกลืนลงคอก็ไม่ได้ จนต้องส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากพี่เลี้ยง

ในขณะที่พี่เลี้ยงกำลังหาวิธีช่วยอยู่นั้น กงได้เดินตรงมาหาฉันที่กำลังเริ่มมีอาการหายใจติดขัดจากลูกอมที่ติดอยู่กลางคอ พร้อมกับบอกให้ฉันก้มตัวลง จากนั้นกงก็ใช้สันมือสับมาที่คอของฉันหนึ่งครั้ง

ด้วยพลังฝ่ามือของกง ลูกอมเจ้าปัญหาก็หลุดออกจากลำคอของฉันและหล่นลงมาที่พื้นอย่างง่ายดาย ไม่ต้องเสียเวลาไปหาหมอที่ไหนทั้งนั้น และหลังจากนั้น ฉันก็ไปวิ่งเล่นต่อได้เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หายเป็นปกติได้ด้วยมือวิเศษของกงโดยแท้

หรือจะเป็นอีกครั้งหนึ่งในตอนที่ฉันกำลังเอร็ดอร่อยกับการกินปลาทู ด้วยความที่ยังเด็ก จึงขาดความระมัดระวังในการสอดส่องดูก้าง นั่งกินข้าวไปได้สักพัก เกิดอาการก้างปลาติดคอ (ตะกละก็พูดมาเหอะ) ดื่มน้ำก็ไม่หาย พยายามไอแรงๆ ก็ไม่เป็นผล

ผู้ช่วยชีวิตฉันในครั้งนั้น ก็ยังคงเป็นกงอีกเช่นเคย โดยกงได้เอาข้าวสวยที่ปั้นเป็นก้อนกลมขนาดใหญ่พอประมาณมาให้ฉันกลืนลงคอ ซึ่งวิธีการของกง เห็นผลโดยทันที ก้างปลาที่ติดอยู่ ได้หลุดไปเป็นที่เรียบร้อย

นับแต่นั้นเป็นต้นมา เวลากินปลาแล้วมีก้างติดคอ ฉันเลยอาศัยเทคนิคของกงในการแก้ปัญหา ซึ่งได้ผลแทบทุกครั้ง เห็นจะมีอยู่เพียงครั้งเดียวเท่านั้นแหละที่กลืนข้าวลงไปแล้ว ก้างก็ยังคงไม่หลุดออกไปไหน ทำให้ต้องถ่อไปหาหมอที่โรงพยาบาล

เมื่อถึงมือหมอ คุณหมอตรวจดูอาการเบื้องต้นแล้ว จึงได้รู้ว่าก้างชิ้นนั้น เข้าไปติดลึกในคอพอสมควร นั่นจึงทำให้ฉันไม่สามารถแก้ปัญหาด้วยตัวเองได้ คุณหมอต้องใช้คีมคีบก้างออกมาจากคอ หลังจากนั้น ทำให้ฉันขยาด และไม่กล้ากินปลาไปพักหนึ่งเลยทีเดียว

ในวันนี้ แม้กงจะไม่อยู่แล้ว และฉันก็เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ไม่เผลอทำลูกอมหรือก้างปลาติดคอตัวเองอีกต่อไป (นั่นหมายถึงแกกินอาหารอย่างสุภาพ สำรวมมากขึ้นไง) แต่ฉันก็ยังคงจำภาพกง และมือของกงที่คอยช่วยเหลือ ปัดเป่าปัญหาต่างๆ ให้มลายหายไปได้ราวกับมีเวทมนตร์...มือวิเศษคู่ที่ฉันคิดถึง

Source

ภาพประกอบ: Photo by Elle Hughes from Pexels