นกร้องเพลง

ผลจากการตื่นเช้า ตอนนี้เลยนั่งง่วง เกือบสัปหงกเต็มที คิดอยู่ว่าอาจจะต้องยกยอดไปเขียนพรุ่งนี้ทีเดียวสองเรื่อง แต่ขณะกำลังจะปิดคอมพิวเตอร์ ดันนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาได้ จะเก็บไว้เขียนพรุ่งนี้ก็กลัวลืมซะก่อน งั้นก็ลงมือเขียนซะเลย

เพลงที่คิดถึงในวันนี้ เป็นเพลงเก่า ร้องโดยนักแสดงคนสวย สินจัย เปล่งพานิช แม้ฉันจะจำเนื้อเพลงได้ไม่หมด แต่ก็ยังคงพอจะจำบางประโยคได้ อย่างเช่น “รูปเก่าๆ ตั้งแต่คราวเคยชิดใกล้ ยังเก็บอยู่ ยังดูใหม่ ยังรักษา” หรือว่าจะเป็นประโยค “มีรูปไว้คอยปลอบใจเรา ดั่งว่าเขาและเราได้ใกล้กัน แค่นั้นคงดีกว่าเดียวดายให้เหงา” เป็นต้น

แน่นอนว่าแฟนเพลง/แฟนละครของคุณนก สินจัย อาจจะจำเพลงนี้ได้ นี่คือเพลงที่มีชื่อว่า “กอดหมอน” อืม...ทำไมพูดชื่อเพลงแล้ว ต้องคิดไปถึงทุเรียนด้วยก็ไม่รู้สิ สงสัยจะง่วงขนาดหนักนะแก ตั้งสติหน่อยเซ่ นี่กอดหมอน ไม่ใช่หมอนทองนะเฟร้ย!

ฉันว่าเพลงนี้ เป็นเพลงที่เรียบง่าย แต่ก็เป็นความเรียบง่ายที่ไพเราะ รวมทั้งการร้องของคุณสินจัย ทำให้ผู้ฟังรู้สึกได้ถึงความคิดถึง ความโหยหาในน้ำเสียง ฟังแล้วชวนให้เหงาใจ เป็นดาราอีกหนึ่งคนที่ร้องเพลงแล้วถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้เป็นอย่างดี

นี่เป็นเพลงเศร้านะ แต่ฉันกลับมีความสุขที่ได้ฟัง เพราะติดใจในความเรียบง่าย ไม่ซับซ้อนนี่แหละ ฟังเสียงคุณสินจัย พร้อมกับนึกถึงหน้าสวยๆ ของเธอไปด้วย ทำเอาเคลิ้มได้ง่ายๆ เลยเชียว

โอย...แต่ตอนนี้ ไม่ไหวแล้ว ง่วงมาก ร่างกายต้องการ ‘วิตามินนอน’ อย่างแรง

อย่างน้อยได้ฟังเพลงเพราะๆ ก่อนนอนไปแล้ว ยังไงซะก็คงไม่ต้อง กอดหมอน ร้องไห้ (แต่ถ้ากอดหมอน นอนน้ำลายยืด อาจจะใกล้เคียงอยู่บ้าง)

วันนี้ เขียนสั้นหน่อยนะ ตาจะปิดแล้วล่ะ ขอให้หลับฝันดีกันทุกคน

Source

ภาพประกอบ: Photo by Kristin Vogt from Pexels