เสื้อใหม่มายังไง…meh…


วันก่อนที่ไปเที่ยวห้าง ขณะกำลังเดินออกจากห้าง พอดีว่าต้องผ่าน Uniqlo แบรนด์เสื้อผ้าญี่ปุ่นที่เป็นที่ถูกใจคนไทย ไหนๆ ก็ผ่านแล้ว เข้าไปดูหน่อยละกัน ไม่ได้คิดว่าจะซื้ออะไรกลับบ้านหรอก ประมาณว่าเดินตากแอร์เย็นๆ ดูเสื้อผ้าไปเรื่อยเพื่อความเพลินตา

เดินมองนู่นมองนี่ไปสักพัก มีหยิบเสื้อ กางเกงมาลองทาบดูกับตัวบ้างเป็นครั้งคราว แต่ก็แค่นั้นล่ะ ยังไม่เจอตัวไหนถูกใจฉันเป็นพิเศษ จนกระทั่งเดินผ่านตรงส่วนที่เป็นเสื้อยืด นั่นล่ะค่ะ มันคือด่านช่วงชิงเงินจากกระเป๋าลูกค้าอย่างแท้จริง

จะบอกว่านานมากแล้วที่ฉันห่างหายจากการซื้อเสื้อยืดสักตัวหนึ่ง เหตุผลที่ไม่ค่อยได้ซื้อ เป็นเพราะเสื้อยืดน่ะ ดูจะเป็นตัวเลือกที่ไม่ค่อยสุภาพนัก หากหยิบมาใส่ในวันทำงาน ดังนั้น เวลาเลือกซื้อเสื้อผ้า ฉันเลยไม่ค่อยได้นึกถึงเสื้อยืดมากเท่าไหร่

พูดแบบนี้ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบใส่เสื้อยืด ทุกวันนี้น่ะ ฉันก็ยังคงยึดเอาเสื้อยืดย้วยยานและกางเกงขาสั้นเป็นยูนิฟอร์มตอนนอนอยู่เสมอ นั่นทำให้บรรดาเสื้อยืดในความครอบครองของฉันนั้น ส่วนมากจะเป็นประเภทเก่าจนย้วย ใส่ไปไหนมาไหนไม่ได้ นอกจากใส่นอนหรือใส่อยู่บ้านสบายๆ เท่านั้น

จนกระทั่งฉันเดินมาพบเสื้อยืดคอลเลกชันล่าสุดจาก Uniqlo เป็นเสื้อยืดลายการ์ตูนตัวโปรดของฉัน ได้แก่ Gudetama หรือเจ้าไข่ขี้เกียจนั่นเอง ซึ่งคอลเลกชันนี้ มีด้วยกันหลายแบบ หลายสี ได้เห็นเจ้าไข่ขี้เกียจในอากัปกิริยาแตกต่างกันไป น่าเอ็นดูเป็นอย่างยิ่ง จนฉันแทบจะกลายสภาพเป็นคนไม่เต็ม (แปลว่าปกติแกเต็มเรอะ) เอ็นดูเจ้าไข่แบบออกนอกหน้า ยืนยิ้มบ้าตรงราวแขวนอยู่คนเดียว

หลังจากเฝ้าวนเวียนจับตัวนู้น พลิกตัวนี้จนครบคอลเลกชันไข่แล้ว ฉันก็อดใจไม่ได้ แบบไม่สามารถต้านทานความน่ารักของเจ้าไข่ได้แล้ว ต้องพากลับไปอยู่บ้านด้วยกัน (ไข่คงทำหน้ามึนๆ เบลอๆ ตามสไตล์ พร้อมกับถามว่า ใครอยากไปอยู่กับแกกันเล่า)

ใครเคยเห็นหน้าค่าตาเจ้าไข่ขี้เกียจกันมาแล้ว น่าจะรู้ว่า มันเป็นไข่ที่เอื่อยเฉื่อยมาก เป็นตัวการ์ตูนสีเหลือง ดูป้อแป้ ตาเป็นขีด ปากเหวอเล็กน้อย บางครั้งก็ชอบมานอนโชว์บั้นท้าย มีคำพูดติดปากว่า “meh” พร้อมทำหน้าซังกะตายไปด้วย

เสื้อที่ฉันเลือกซื้อ เป็นเสื้อยืดสีขาว ลายแฮมเบอร์เกอร์ มีแผ่นชีสสีเหลือง เบคอนหนึ่งชิ้น และผักสีเขียวเป็นส่วนประกอบ โดยมีเจ้าไข่ขี้เกียจนอนหลับอุตุแทรกอยู่ตรงกลางวัตถุดิบทั้งหมด พร้อมกับวลี “Chill out and do nothin’…” บ่งบอกถึงความขี้เกียจตามสโลแกนเจ้าตัวอย่างชัดเจน

ส่วนที่ทำให้ฉันตัดสินใจเลือกเสื้อตัวนี้ ก็เพราะมันมี “meh” อยู่บนเสื้อด้วย ใช่ค่ะ มันเป็นเหตุผลในการเลือกซื้อที่งี่เง่ามาก แต่ก็นะ มันชอบเจ้า Gudetama ไปแล้ว จะให้ตัดใจ เก็บเสื้อแขวนกลับไปบนราว มันก็ออกจะลำบากใจพอดู

นี่กะว่า อาจจะใส่เจ้าไข่ออกไปโชว์ตัวข้างนอกบ้าง แหม...เพิ่งซื้อมาใหม่ๆ ผ้ายังไม่ย้วย มันก็ต้องโชว์กันหน่อยเสะ แต่เดี๋ยวพอใส่บ่อยเข้า เจ้าไข่ก็คงไม่แคล้วได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกใหม่ในครอบครัวเสื้อนอนตัวโปรดของฉันนั่นแหละ

นอกจากเสื้อยืดลาย Gudetama แล้ว ในวันนั้นฉันยังได้เสื้อลินินสีขาวมาอีกหนึ่งตัวด้วย สำหรับเสื้อลินิน ดูจะใช้สติและเหตุผลในการเลือกซื้อมากกว่าเดิม เป็นเสื้อสีขาว (อีกแล้ว) แบบเรียบๆ ไม่มีลวดลายใดๆ ทั้งสิ้น ดูท่าว่าจะใส่ได้นาน แบบไม่ต้องกลัวตกเทรนด์เลยล่ะ

การซื้อเสื้อลินินตัวนี้ ทำให้ฉันค่อยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย ดียังไง ก็เสื้อเจ้าไข่น่ะ ซื้อมาเพื่อความบันเทิง แต่เสื้อลินินเนี่ย ซื้อเพราะคิดถึงคุณประโยชน์เป็นสำคัญ แบบให้อารมณ์หยินหยาง เพื่อความสมดุลไง

เอิ่ม...เหตุผลอะไรของแก บ้าบอดีแท้ บอกมาดีกว่าว่ามันคือการปลอบใจตัวเองที่เผลอใจไปช้อปเสื้อมาตั้งสองตัวมากกว่าล่ะมั้ง จากที่คิดว่าจะเดินดูเล่นเพียงอย่างเดียว ไม่ซื้ออะไรหรอกน่า แล้วเป็นไงล่ะ ยังไงแกน่ะ ก็ยังเป็นทาสการตลาดอยู่วันยังค่ำนั่นแหละ

Source
ภาพประกอบ: Photo by Pixabay from Pexels

Comments