“เรือไม่ลอยเหมือนเคย เกยตื้นเขินแล้วเรา”

ระยะนี้ชีวิตวนเวียนอยู่แต่กับละครสมัยก่อนทั้งนั้น นี่ฉันคงเริ่มแก่ตัวแล้วสินะ คิดถึงแต่เรื่องเก่าก่อน (เอิ่ม...แกแก่มานานแล้ว ไม่ได้เพิ่งจะมาแก่) วันนี้อยู่ดีๆ ก็นึกไปถึงเพลงประกอบละครโทรทัศน์เรื่องหนึ่งที่เคยได้ดูเมื่อนานมาแล้ว

สำหรับบทเพลงดังกล่าว ฉันจำเนื้อเพลงได้แม่นในท่อนที่ร้องว่า “ทุกๆ อย่างที่เห็น มิได้เป็นผู้ก่อ ไม่เคยขอ ไม่เคยเว้าวอน แต่เหตุใดต้องมา หนักอุราร้าวรอน จนถลำยากจะถอนกลับคืน”

ใครเป็นแฟนละครสมัยคุณแม่ยังสาว อาจจะเคยได้ยินได้ฟังเพลงนี้กันมาบ้าง เป็นเพลงประกอบละคร “รอยมาร” ออกฉายในปี พ.ศ. 2533 นำแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง และ เพ็ญพิสุทธิ์ คงสมุทร

เนื้อเรื่องเป็นอย่างไร  ฉันจำไม่ค่อยได้แล้วล่ะ เหมือนจะคุ้นๆ อยู่ว่าพระเอกในเรื่องมาในลุคฝรั่ง แน่นอนว่าที่ฉันเคยได้ดูละครเรื่องนี้ เป็นเพราะคุณศรัณยูเล่นเป็นพระเอก เพราะฉะนั้น ติ่งอย่างแม่ฉัน ย่อมไม่พลาดการติดตามดูขวัญใจของตัวเอง

ฉันชอบชื่อของนางเอกในเรื่องนี้นะ “สไบนาง” ให้ความเป็นกุลสตรี ดูหรูหรา ดูผู้ดี มีความอ่อนช้อย ซึ่งเป็นอะไรที่แสนจะตรงกันข้ามกับบุคลิกของนางเอกอยู่พอสมควรเลยล่ะ ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่านางเอกจะชอบเรียกพระเอกว่า “ควายไบซัน” ซะด้วย เป็นไงล่ะ เรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้มากเลยค่ะสไบนาง

ไม่น่าเชื่อว่าฉันจะจดจำเพลงประกอบละครเรื่องนี้ได้จนกระทั่งปัจจุบัน ตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าชื่อเพลงอะไร แต่ด้วยความที่ยังคงจำเนื้อร้องบางท่อนได้อยู่ ทำให้กลับมาหาฟังอีกครั้งได้ไม่ยาก และได้รู้ว่าชื่อเพลงก็คือชื่อเดียวกันกับชื่อละครนั่นแหละ

ได้กลับมาฟังครั้งนี้ ทำให้ฉันเพิ่งรู้ว่ามีเสียงของแซกโซโฟนอยู่ในเพลงด้วย ฉันชอบฟังเสียงแซกนะ รู้สึกเสมอว่าเป็นเครื่องดนตรีที่ให้เสียงที่มีเสน่ห์ น่าลุ่มหลง ฟังแล้วชวนติดตาม

ส่วนเสียงร้องของคุณศรัณยู ถือว่าเสียงดีใช้ได้เลยล่ะ ฟังแล้วนุ่มนวล อ่อนโยน แหม...มานั่งคิดดู แม่ฉันนี่ก็ตาถึงเหมือนกันนะเนี่ย นอกจากจะชอบพระเอกหน้าตาดีแล้ว เสียงก็ยังเพราะไปอีก

เนื้อร้องท่อนที่ฉันจำได้แม่นที่สุดในเพลง เห็นจะเป็นประโยคที่ใช้เป็นชื่อเรื่องในวันนี้นั่นแหละนะ “เรือไม่ลอยเหมือนเคย เกยตื้นเขินแล้วเรา” สมัยเป็นเด็ก ตอนที่ได้ยินประโยคนี้น่ะ ฉันยังไม่เข้าใจนักหรอกว่ามันมีความหมายว่าอะไร แต่พอได้ฟังเพลงนี้บ่อยเข้า คงทำให้จดจำและบันทึกประโยคนี้เอาไว้ในสมอง (เรื่องเรียนแกจำได้แบบนี้บ้างมั้ย ตอบเลยว่าไม่)

นี่ต้องขอบคุณความจำของตัวเองที่ทำให้วันนี้ได้กลับมาฟังเพลงที่คิดถึงอีกครั้ง รู้สึกว่าเพลงนี้น่ะ จะมีเวอร์ชันที่คุณเพ็ญพิสุทธิ์ร้องคู่กันกับคุณศรัณยูด้วยนะ ใครคิดถึงเสียงของเธอ ลองไปหาฟังกันได้

ส่วนฉันน่ะเหรอ เปิดเพลงนี้ฟังวนไปมาอยู่หลายรอบแล้ว ฟังไปก็ฟินไป ภารกิจการตามล่าหาเพลงฟังในวันนี้ถือว่าประสบความสำเร็จด้วยดี

Mission accomplished! ขอลาไปนอนด้วยความสุขใจ

Source

ภาพประกอบ: Photo by Arek Socha from Pexels