ฉันซื้อหนังสือเล่มนี้มาเมื่อวันพุธที่แล้ว วันที่ไปตามล่าหาหนังสือที่อยากได้นั่นแหละ และหากใครยังพอจำกันได้ มันก็เป็นวันเดียวกันกับที่ฉันได้พบเจอเหตุการณ์แก้วน้ำและอาหารบินได้จากครอบครัวพ่อลูกชาวต่างชาติไงล่ะ
นี่เป็นหนังสือที่ฉันได้เพิ่มเติมมาในตอนเดินเข้าร้านนายอินทร์ ระหว่างที่กำลังสอดส่ายสายตามองหาหนังสือใหม่ๆ ที่น่าสนใจไปตามชั้นวางหนังสืออยู่ และเกือบจะเดินผ่านหนังสือเล่มนี้ไปแล้ว พลันสายตาของฉันก็ไปสะดุดเข้ากับภาพวาดบนหน้าปกของหนังสือเล่มนี้เข้า เมื่อไล่สายตาลงไปอ่านชื่อเรื่องยิ่งสะดุดความรู้สึก จนอดไม่ได้ที่จะลองพลิกดูปกหลังเพื่ออ่านเรื่องราวคร่าวๆ
เมื่อได้อ่านเรื่องราวที่เขียนเล่าไว้บนปกหลัง โป๊ะเชะ! อะไรมันจะโดนใจขนาดนั้น และนั่นทำให้ฉันรีบเปิดเข้าไปอ่านเนื้อหาภายในเล่ม จากการเปิดผ่านคร่าวๆ ก็ได้พบกับภาพวาดประกอบเรื่องราวในแบบน่ารักน่าเอ็นดู ยิ่งทำให้ฉันอยากได้หนังสือเล่มนี้มากขึ้นกว่าเดิม
สิ่งที่ทำให้ฉันตัดสินใจอย่างแน่วแน่ในการซื้อหนังสือเล่มนี้ แล้วพากลับมาบ้านด้วยกัน คือ คำนิยมในหนังสือที่ถูกเขียนขึ้นโดยคุณแม่ของผู้เขียนนั่นเอง อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรัก ความเอ็นดู พ่วงไปด้วยความอบอุ่นที่คุณแม่มีต่อลูกสาวอย่างชัดเจน
เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ เป็นการบอกเล่าเรื่องราวในสมัยวัยเยาว์ของผู้เขียน คือ คุณอนุมูล อิสระ ผู้มีบ้านเกิดอยู่ที่ตำบลท่าฉลอม จังหวัดสมุทรสาคร โดยบทความแต่ละบทนั้น มีความยาวกำลังพอดี เรียกว่าไม่สั้นเกินไป และไม่ยาวจนท้อใจที่จะอ่าน รวมทั้งสิ้น 16 เรื่อง
ในแต่ละบทนั้น จะมีการกล่าวถึงอาหารที่ผู้เขียนประทับใจ รวมไปถึงการบอกสูตรอาหารเหล่านั้นเอาไว้ด้วย ฉันไม่เคยไปเยือนท่าฉลอม ใกล้สุดที่เคยไปแถวนั้น น่าจะเป็นการไปกราบไหว้หลวงพ่อวัดบ้านแหลม และไปเที่ยวตลาดร่มหุบในอำเภอแม่กลอง จังหวัดสมุทรสงคราม
ถึงกระนั้นก็ตาม เมื่อฉันได้อ่านเรื่องราวที่ผู้เขียนบรรยายถึงบ้านเกิดอย่างท่าฉลอมแล้ว ทำให้นึกอยากไปเห็นโรงหนังท่าฉลอม อยากรู้ขึ้นมาทันทีว่า ปูแปะ แบะแซ และเจ้ากุ้งหลังไข่เนี่ย หน้าตามันเป็นอย่างไรกันหนอ ถึงขนาดที่ต้องพิมพ์หาในมือถือกันเลยทีเดียว
โดยเฉพาะตอนที่ผู้เขียนอธิบายถึงกรรมวิธีในการปรุงอาหารแต่ละอย่าง รวมทั้งเล่าถึงอาหารเจ้าโปรดที่ชื่นชอบ เล่นเอาฉันอ่านไป กลืนน้ำลายตามไปด้วย อยากจะลองชิมแกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากรายจากร้านข้าวแกงยายชด หรือว่าจะเป็นก๋วยเตี๋ยวราดหน้าของเฮียกุ่ยที่โรงวิค อันนั้นก็ฟังดูน่าอร่อยอยู่นะ รวมไปถึงก๋วยเตี๋ยวของโรงเรียนอันนาลัยที่มีกุ้งแห้ง ไข่เส้น และหมูสับรวน อ่านแล้วขอสารภาพเลยว่าหิวมาก โอย...อยากกินมันไปซะทุกอย่าง
ที่สำคัญยิ่งไปกว่าบรรดาอาหาร สิ่งที่คนอ่านอย่างฉันสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนในทุกเรื่องราว ทุกตัวอักษร คือความรัก ความผูกพันระหว่างผู้เขียนกับครอบครัว เมื่อนั่งอ่านเรื่องราวเหล่านั้น ฉันรับรู้ได้ถึงความรักของเตี่ยกับแม่ที่มีให้กับลูกๆ ทั้งหกคน
ในระหว่างบท บางครั้งฉันก็นั่งขำไปกับเรื่องเล่าที่สนุกสนาน อย่างเช่นภาพซีลูเอตของอาม่าที่มายืนเก้ๆ กังๆ พร้อมกับการตะโกนเรียกหลานๆ อยู่ตรงประตูทางเข้าโรงหนัง หรือจะเป็นตอนที่ผู้เขียนเล่าถึงอาการ ‘แพ้การศึกษา’ แบบว่าป่วยการเมือง เพื่อเรียกร้องกลับบ้านก่อนเวลาเลิกเรียน เล่าแล้วนึกภาพตามไปได้เลย
นอกจากนี้ ฉันยังได้ซึ้งไปกับความเสียสละของเตี่ยที่ยอมละทิ้งความฝันของตัวเอง แล้วตั้งใจทำขนมเพื่อให้สามารถหาเลี้ยงครอบครัวได้ อยากจะไปลองชิมอาหารฝีมือคุณแม่ของผู้เขียนบ้าง ไม่ว่าจะเป็นโจ๊ก ก๋วยเตี๋ยวคั่ว หรือจะเป็นปลาทูแดดเดียว อืม...ซาลาเปาศิลปินของเตี่ยนี่ก็อยากลองชิมมากเหมือนกัน รวมถึงอยากจะไปอุดหนุนอาหารทะเลตากแห้งที่ร้านของจิน เพื่อนของผู้เขียนด้วย
เมื่ออ่านเรื่องราวในแต่ละบทจบลง ฉันจึงมักจะมีรอยยิ้มทุกครั้งไป รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ อบอุ่นไปกับเรื่องราวเหล่านั้น และทำให้อยากที่จะไปเยือนท่าฉลอม ลองเดินตามหาและไปอุดหนุนร้านขนมเปี๊ยะเก่าแก่ที่ขายขนมอร่อยๆ ของครอบครัวผู้เขียนดูบ้าง
เด็กหญิงคนหนึ่ง บ้านเกิดอยู่ไกล เป็นหนังสือที่ฉันได้มาด้วยความบังเอิญ แต่เชื่อไหมว่าขณะที่อ่านไปเรื่อยๆ นั้น ฉันกลับไม่อยากให้เรื่องราวจบลงเลย เหมือนว่ายังอยากที่จะฟังผู้เขียนเล่าประสบการณ์ต่างๆ ในวัยเยาว์อันแสนสุขให้ฟังอีกอย่างไม่รู้เบื่อ
เมื่อลองพลิกดูรายละเอียดของหนังสือ ทำให้ทราบว่าพิมพ์เมื่อเดือนตุลาคม 2561 ฉันได้แต่ร้องอุทานกับตัวเองว่า นี่เรามัวไปอยู่ที่ไหนมานะ ทำไมถึงเพิ่งมาเจอหนังสือเล่มนี้เนี่ย เขียนมาขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหนังสือเล่มนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในหนังสือที่ฉันหลงรัก และไม่ลังเลในการแนะนำให้ใครต่อใครได้ลองหามาอ่านกันสักครั้ง เชื่อแน่ว่าผู้อ่านท่านอื่นคงจะเอ็นดูและตกหลุมรักหนังสือเล่มนี้เช่นเดียวกันกับฉัน
นี่คือภาพหน้าปกหนังสือที่ทำให้ฉันสะดุดตา
และนี่คือปกหลังที่เมื่อได้อ่าน ฉันก็สะดุดใจจนต้องเปิดดูด้านใน
Sources
สำนักพิมพ์ กะทิ กะลา - เด็กหญิงคนหนึ่ง บ้านเกิดอยู่ไกล (ใครอยากอ่านหนังสือเล่มนี้ ชี้เป้าให้แล้วจ้า)
นักวาดภาพประกอบ - @thejiranarong (คุณหมี จิรณรงค์ วงษ์สุนทร เป็นผู้วาดภาพประกอบน่ารักๆ ในหนังสือเล่มนี้ อันนี้คือ IG ของคุณหมี มีรูปน่ารักเต็มไปหมด ลองเข้าไปดูสิ)
IG ภาพอาหาร - @jiranarong2 (อีกหนึ่ง account ของคุณหมี ซึ่งเป็นส่วนของรูปถ่ายอาหาร ดูแล้วหิว มีแต่ของน่ากินทั้งนั้น)
ภาพประกอบ: Photo by Pixabay from Pexels
ภาพหนังสือ: My own collection
Comments
Post a Comment