APTX 4869

นี่ไม่ใช่การใบ้หวยแต่อย่างใด ส่วนมันคืออะไรนั้น สาวกการ์ตูนน่าจะรู้กันดี สำหรับใครที่ไม่ใช่คอการ์ตูน เฉลยไปเลยแล้วกันว่า APTX 4869 คือ ชื่อของยาพิษที่คุโด้ ชินอิจิ ถูกกรอกให้กินเข้าไป บางคนอ่านแล้วอาจยิ่งมึนหนักเข้าไปอีก แล้วคุโด้ ชินอิจิเนี่ยใครกัน

สำหรับคนที่งงอยู่ คุโด้ ชินอิจิ เป็นตัวละครสำคัญจากการ์ตูนเรื่อง ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน อืม...บอกแบบนี้แล้ว คุ้นกันบ้างแล้วใช่มั้ย คุโด้เป็นนักเรียนมัธยมปลาย วันหนึ่งเมื่อไปเที่ยวสวนสนุกกับ โมริ รัน เพื่อนสมัยเด็ก ได้พบเหตุการณ์คดีฆาตกรรมบนรถไฟเหาะ ด้วยนิสัยของนักสืบ ทำให้เขาแอบตามไปดูชายชุดดำสองคนที่น่าสงสัย แต่ในระหว่างที่ซุ่มดูอยู่นั้น หนึ่งในชายชุดดำก็มาพบเขาเข้า และทำร้ายคุโด้จนสลบและกรอกยาอาโพท็อกซิน 4869 ให้เขากิน

ทว่า คุโด้กลับรอดชีวิตมาได้ เพียงแต่กลายร่างเป็นเด็กวัยประถมและใช้ชื่อ เอโดงาวะ โคนันนับแต่นั้นมา เมื่อกลับไปเรียนชั้นประถม โคนันก็ได้เพื่อนวัยประถมมาอีกสามคน ทั้งสี่คนได้ตั้งขบวนการนักสืบเยาวชนขึ้น เพื่อทำตัวเผือก เอ๊ย! คอยตามสืบเรื่องราวต่างๆ ที่ได้พบเจอ (อืม...คุโด้ยังไม่เข็ดสินะ) โดยมีด็อกเตอร์อากาสะ นักวิทยาศาสตร์ที่อาศัยอยู่ข้างบ้านของคุโด้ เป็นผู้คอยให้ความช่วยเหลือ

ร่ายมายาวขนาดนี้ จะบอกว่าวันนี้เริ่มเขียนดึกเลย เพราะกำลังติดดูโคนันแบบงอมแงมนี่แหละ อุตส่าห์คิดว่าเลิกตามอ่านหนังสือจะรอดบ่วงโคนันแล้วนะ แต่พอมาดูเวอร์ชันการ์ตูน อาการน่าจะหนักกว่าการอ่านหนังสือซะอีก

แบบหนังสือเนี่ย จะต้องรอให้มีภาคภาษาไทยแปลออกมาก่อน ถึงจะไปซื้อมาอ่านได้ แต่ดูการ์ตูน ง่ายกว่านั้นเยอะ ถูกใจตอนไหน แค่คลิกเข้าไปดูเป็นตอนนั้นได้เลย เลือกดูได้ตามใจชอบ

ฉันเริ่มอ่านโคนันตั้งแต่ช่วงมหาวิทยาลัย (มั้งนะ มันชักจะเลือนๆ ไปแล้วว่าเริ่มอ่านครั้งแรกตอนไหนกันแน่) ไม่ได้อ่านตั้งแต่เล่มแรกซะด้วย แต่อ่านตอนเล่ม 7 หรือ 8 เนี่ยแหละ ตอนนั้นเห็นน้องอ่านก็เลยหยิบมาเปิดๆ ดู แล้วเป็นไงล่ะ กลายเป็นสาวกของคุโด้ ชินอิจิไปเรียบร้อย

เมื่อก่อนผ่านร้านหนังสือหน้าปากซอยบ้านเป็นไม่ได้ จะต้องแวะเข้าไปดูว่าโคนันเล่มใหม่ล่าสุดวางแผงหรือยัง วันไหนโชคดี ได้เจอโคนันวางโชว์เด่นหราอยู่บนชั้นหนังสือ จะต้องรีบพุ่งตัวเข้าไปหยิบ จ่ายเงินและกลับบ้านมาเปิดอ่านตอนต่อไปด้วยความตื่นเต้น บางครั้งระยะเวลาที่วางแผง ระหว่างเล่มก่อนหน้ากับเล่มล่าสุด มันค่อนข้างนาน ทำให้ต้องกลับไปอ่านเล่มเก่าทบทวนความทรงจำ ก่อนที่จะเริ่มอ่านเนื้อหาในเล่มใหม่ก็มี

ช่วงที่อยู่ไกลบ้าน ฉันไม่สามารถหาโคนันมาอ่านได้ ทำให้การติดตามเรื่องราวขาดช่วงไป เล่มสุดท้ายที่ได้อ่านน่าจะประมาณเล่มที่ห้าสิบกว่าๆ พอกลับมาอีกที คราวนี้เริ่มขี้เกียจตาม ก็เลยห่างๆ จากโคนันนับแต่นั้นเป็นต้นมา

ถึงจะพูดว่าเลิกติดตามหาซื้อหนังสือมาอ่าน แต่ฉันก็ยังคงทำใจยกกองหนังสือห้าสิบกว่าเล่มไปขายไม่ได้ มันเสียดายนะ เสียดายทั้งเวลาที่อ่าน และยังจะเสียดายตังค์ค่าหนังสือพวกนั้นอีก (อันนี้สิเหตุผลสำคัญที่คนงกเช่นฉันยอมไม่ได้) ทำให้ปัจจุบันนี้ โคนันห้าสิบกว่าเล่มนั้นก็ยังคงตั้งอยู่แถวบนสุด ในซอกหลืบที่ลึกที่สุดในตู้หนังสือของฉัน

มีบางวันคิดถึงมาก ก็จะต้องลำบากลำบนไปขนบันไดจากชั้นล่าง ยกขึ้นมาชั้นสองที่ตู้หนังสือตั้งอยู่ แล้วก็ปีนไปหยิบโคนันมาอ่าน สภาพหนังสือแต่ละเล่ม เรียกว่ายังอยู่ในสภาพดี เพราะว่าเก็บในห่อพลาสติก นั่งอ่านไปเรื่อยๆ อย่างเพลิดเพลิน รู้ตัวอีกทีก็ได้แต่บ่นตัวเองที่มัวแต่อ่านจนลืมเวลา

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งดู โคนัน เดอะมูฟวี่ 18 ตอนปริศนากระสุนมรณะ และด้วยความที่ไม่ได้ติดตามเรื่องราวมาเป็นเวลานาน ทำให้ตัวละครบางตัวที่โผล่มาในเรื่อง ฉันก็ไม่รู้จัก เดือดร้อนให้ต้องไปค้นหาข้อมูลของตัวละครเหล่านั้นอีก ความยาวของตอนนี้ก็เกือบสองชั่วโมง นี่กดดูไปได้แค่ 40 กว่านาที ขณะนี้กำลังกดหยุดเพื่อมาตั้งหน้าตั้งตาเขียนบทความประจำวัน

นี่ก็เขียนมาพอสมควรแล้ว น่าจะได้เวลากลับไปดูต่อแล้ว กำลังสนุกเลย อยากรู้ว่าจะจับตัวคนร้ายได้หรือไม่ แล้วโคนันจะไขปริศนาได้อย่างไร ที่อยากรู้อีกอย่างคือ ลุงโมริ โคโกโร่ พ่อของโมริ รัน จะต้องกลายเป็นโคโกโร่นิทราอีกหรือไม่ในตอนนี้ (ทำไมเวลาลุงโคโกโร่โดนปืนยาสลบจากโคนันแล้วจะต้องหลับในท่าเป๊ะได้ทุกครั้ง คนปกติเวลาสลบมันจะท่าสวยได้อย่างนี้มั้ยฟระ ช่างมันเหอะแก มันเป็นการ์ตูนนะ จะคิดอะไรมากเล่า)

เพราะความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ดังนั้น ฉันจึงต้องกลับไปดู เพื่อจะได้รู้ความจริงนั้นโดยเร็วซะแล้ว

Source

ภาพประกอบ: Photo by Pixabay from Pexels