คืนปีเก่า-เช้าปีใหม่

กิจกรรมส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ที่ฉันมักทำเป็นประจำ ไม่ใช่การไปเที่ยวต่างจังหวัด (ทั้งๆ ที่บางปีก็อยากไปเหมือนกันนะ) ถ้าให้ผู้อ่านทายเล่นๆ ว่าฉันทำอะไรในช่วงคาบเกี่ยวระหว่างการส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ เชื่อว่าหลายคนอาจจะทายผิด

ดูจากหน้าตาแล้ว ใครหลายคนก็คงไม่เชื่อว่า ฉันจะสามารถนั่งสวดมนต์ข้ามปีเหมือนกับพุทธศาสนิกชนคนอื่นๆ ได้ แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นไปแล้ว จากการชักชวนของคุณน้าเมื่อหลายปีก่อน โดยครั้งแรกที่ฉันเข้าร่วมกิจกรรมนี้ ถ้าจะพูดให้ถูกต้อง ควรจะเรียกว่าเป็นการเข้าร่วมแบบ “กึ่งบังคับ” ซะมากกว่า

เมื่อดูจากสีหน้า ท่าทางของน้าในตอนนั้น สามารถแปลออกมาเป็นคำพูดได้ว่า “แกจะไม่สวดมนต์ใช่มั้ย ย่อมได้ ไม่มีปัญหา” แต่หลังจากนั้นฉันจะรู้สึกเหมือนถูกตัดหางปล่อยวัดอย่างไรอย่างนั้น แล้วยังไงล่ะ อยากเป็นหลานที่ดี เชื่อฟังผู้ใหญ่ ก็ต้องเข้าร่วมการสวดมนต์ไปพร้อมกันกับน้าไงเล่า

ในปีแรกที่ฉันเข้าร่วมกิจกรรมสวดมนต์ข้ามปี เรียกได้ว่าเป็นการสวดแบบ “พะวักพะวง” อยากร่วมนับถอยหลังไปพร้อมกันกับคนไทยอีกหลายคนก็อยาก ขณะเดียวกัน มือก็ยังคงพนมอยู่ ปากก็ท่องบทสวด ใจน่ะหรือ ไม่ต้องพูดถึง สุดจะวอกแวก ไม่มีความนิ่งอะไรทั้งนั้น แต่ก็ยังต้องสวดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวินาทีแรกที่ขึ้นวันใหม่ เสียงพลุที่ถูกจุดเฉลิมฉลองก็ดังขึ้น เป็นอันว่า เอวัง อะไรที่กำลังสวดอยู่ ลืมหมดสิ้น สะดุ้งลืมตาขึ้นมาด้วยความลืมตัว เพราะอยากดูพลุสีสันสวยงาม

หลายปีที่ผ่านมานี้ ฉันเริ่มเรียนรู้ที่จะหักห้ามความอยากพูด “3-2-1 Happy New Year!” ไปพร้อมกันกับพิธีกรรายการโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดสดบรรยากาศการนับถอยหลังเพื่อเข้าสู่ปีใหม่  อดทนต่อความอยากเห็นภาพพลุอลังการ สวยงามที่ถูกจุดขึ้นตามที่ต่างๆ และหันมาตั้งสมาธิกับการสวดมนต์มากขึ้น

แน่นอนว่าในระหว่างการสวดมนต์ ฉันยังคงได้ยินเสียงพลุที่ถูกจุดเมื่อเข้าสู่ปีใหม่ บางครั้งบางคราว เสียงตะโกนโห่ร้องด้วยความยินดี ก็ดังมาให้ได้ยินแว่วๆ สมาธิก็จะแตกซ่าน กระจัดกระจายไปบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับกระเจิดกระเจิง กู่ไม่กลับ ดังเช่นในช่วงปีแรกๆ ที่เคยเป็น นั่นทำให้ฉันได้แต่ถามตัวเองว่า นี่แสดงว่าความอดทนของฉันเริ่มมีมากขึ้นแล้วใช่หรือไม่ และแทบจะในทันใด ตัวฉันในภาคชั่วร้ายก็เถียงขึ้นมาในใจว่า “ไม่น่าใช่นะ แกก็ยังคงเป็นมนุษย์ผู้มีความอดทนต่ำอยู่ดีนั่นแหละ”

ใช่แล้ว ฉันยังคงเป็นมนุษย์ ผู้เต็มไปด้วยกิเลสมากมาย ชอบที่จะได้เห็นสิ่งสวยงาม ได้สัมผัสความสนุกสนานเหมือนกับคนทั่วไป แต่อย่างน้อย สิ่งดีๆ ที่ฉันได้รับจากการสวดมนต์ คือ จิตใจที่สงบขึ้น เป็นความสงบที่ฉันรู้สึกและสัมผัสได้จากการกระทำของตัวเอง ให้ฉันได้เกิดความภาคภูมิใจเล็กๆ และพร้อมที่จะเริ่มเข้าสู่ปีใหม่ด้วยความสดใสและเต็มไปด้วยพลังใจ

Source
ภาพประกอบ: Photo by Miguel Acosta from Pexels