Novemberoma

หากพูดถึงเดือนพฤศจิกายน อะไรคือสิ่งแรกที่คุณจะนึกถึง ฉันเชื่อว่าพฤศจิกายนอาจไม่ใช่เดือนโปรดของเหล่ามนุษย์ทำงาน เพราะไม่มีวันหยุดราชการในเดือนนี้ แต่อย่างน้อย พวกเราก็ยังมีวันลอยกระทงให้รู้สึกรื่นเริงบันเทิงใจขึ้นมาบ้าง

ทุกครั้งที่เดือนพฤศจิกายนมาเยือน มีสิ่งหนึ่งที่ฉันจะต้องเตรียมตัวเตรียมใจในการตั้งรับ นั่นก็คือกลิ่นของต้นพญาสัตบรรณ หรือที่บางคนรู้จักกันในนามต้นตีนเป็ด ยิ่งเวลากลางคืนมาถึง กลิ่นจะยิ่งแรงมากเป็นพิเศษ เมื่อสูดดมกลิ่นเข้าไป ให้รู้สึกวิงเวียน คลื่นเหียน ปวดหัวขึ้นมาทันใด

ฉันเชื่อว่าหลายคนมีอาการเช่นเดียวกับฉัน ได้กลิ่นต้นตีนเป็ดเมื่อใด มักอยากจะหันหน้าหนี บางครั้งฉันยังเคยคิดด้วยซ้ำว่าไม่อยากให้เจ้าต้นตีนเป็ดนี้มาอยู่ใกล้ภายในรัศมีการหายใจเลยจริงๆ

ในขณะเดียวกัน บางคนก็อาจรู้สึกว่าต้นตีนเป็ดนี้ มีกลิ่นหอม (ถามจริงเหอะ ทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้นได้) ซึ่งจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ฉันเคยเจอคนเพียงคนเดียวที่พูดเช่นนี้ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นจมูกฉันเองที่ทำงานผิดพลาด หรือผู้ที่ชอบในกลิ่นของต้นตีนเป็ดผู้นั้น มีจมูกพิเศษกว่าชาวบ้านกันแน่ แต่ที่แน่ๆ คือ มันคงเป็นความชอบเฉพาะตัวสินะ ซึ่งมันน่าจะคล้ายกับกรณีกลิ่นทุเรียนแหละ (แน่นอนว่าฉันก็ไม่ชอบกลิ่นทุเรียน ไม่ชอบและไม่กิน)

นี่แหละคือกลิ่นของเดือนพฤศจิกายนในความรู้สึกของฉัน กลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ พร้อมภาพกระทงตามแม่น้ำลำคลอง พลุที่จุดประปราย และที่ขาดไม่ได้ คือ ต้นพญาสัตบรรณที่แสนจะเริงร่าในช่วงค่ำคืน

Source
ภาพประกอบ: Photo by Daniel Watson from Pexels